Droga, była żono! Piszę do Ciebie ten list by się z Tobą pożegnać, więc sprubuj w między czasie nieczytać Harlekinów bo to dla mnie istotne. Faktem jest, że krótko się znaliśmy i nie zdążyłem Cię dobrze poznać. Chciałe mieć żonę z miasta a Ty byłaś akurat wolna więc się na Ciebie zdecydowałem. Przyznasz mi z pewnością że do siebie nie pasowaliśmy. Ty jesteś niezwykle delikatna i nieco przewrażliwiona na swoim punkcie, ja zwykły chłop ze wsi. Myślałem że spodoba Ci się kontakt z naturą bo to podobno ostatnio modne, no ale nigdy nie wiadomo czego się trzeba po takich miastowych spodziewać. W czasie naszego małżeństwa nawet Cię trochę polubiłem i mam nadzieję, że Ty mnie też choć troszeczkę. Wiesz zabolało mnie to że tak postępowałaś ze mną i moimi bliskimi. Jesteś niezwykle kapryśna i to była twoja najgorsza cecha. Wiem, wiem ja też nie jestem bez winy. Mogłem z góry uprzedzić jakie Cię życie czekać będzie na wsi. No ale niema co rozdrapywać starych ran. Stało się. Jak to mówią do wesela się zagoi. Na pożegnanie, chciałbym Ci tylko jeszcze powiedzieć że będe próbował zapamiętać Cię z jak najlepszej strony i tego samego oczekuję po Tobie Piotr
