Dokonując odpowiednich obliczeń, ustal, który z gazów zajmie większą objętość: tlen, azot czy tlenek węgla (IV). Przyjmij, że masa próbek wymienionych gazów jest sobie równa, a ciśnienie nie ulega zmianie. Prosze! bardzo pilne!

Można założyć, że 1 mol każdego z gazów w tych samych warunkach zajmie tę samą objętość, co wynika ze wzoru Clapeyrona dla gazów doskonałych. nR = pV /T Ponieważ masy molowe danych gazów są różne, to mimo że ważą tyle samo, to zajmą różną objętość, oczywiście cięższy gaz zajmie mniejszą objętość, bo będzie go mniej ilościowo (mniej moli). O2 ma masę molową 32 kg/kmol, a więc jest go m/32 moli N2 ma masę molową 28 kg/kmol, a więc jest go m/28 moli CO2 ma masę molową 44 kg/kmol, a więc jest go m/44 moli Ponieważ ilość moli jest wprost proporcjonalna do objętości oraz m/44 < m/32 < m/28, więc największą objętość zajmie azot, potem tlen, a na końcu CO2.