Balladyna jest główną postacią/ bohaterką tragedii Juliusza Słowackiego zatytułowanej: "Balladyna". Jest to kobieta piękna, czarnooka, o alabastrowej cerze, brunetka. Jak to powiedział Grabiec: "ma zgrabną nóżkę" więc jest też zgrabna, ma ładną kibić. niestety gorzej jest z jej charakterem, gdyż Balladyna aby osiągnąć cel jest w stanie zrobić wszystko, nawet popełnić morderstwo, czyn haniebny i niewybaczalny. Jak każdy człowiek ma też cechy negatywne jej wygląd przeczy jej usposobieniu, ponieważ jest to kobieta leniwa(wcale nie miała ochoty zbierać tych malin aby przypodobać się Kirkorowi), egoistyczna(nic nie obchodził ją los matki, która na mrozie czekała na pomoc, prosiła ją o wsparcie), uparta(mimo często popełnianych przez nią błędów, nigdy nie przeprosiła, nie cofnęła zdania, które było krzywdzące i stanowiło nieprawdziwy osąd), przebieła(tutaj pojawia się znów sytuacja z malinami, ponieważ Balladyna wiedziała, że Alina bardzo dobrze orientuje się w lesie, zna tam niemal każdy krzew, dlatego po odczekaniu czasu potrzebnego jej siostrze na uzbieranie dostatecznej ilości malin pozbyła się siostry, wyeliminowała ją i zyskała przewagę), złośliwa(nigdy nie powiedziała nikomu dobrego slowa, była pełna sarkazmu i gorzkiej ironii) i co najgorsze władcza(za wszelką cenę chciała móc władać innymi ludźmi, wspinała sie po belkach władzy aby osiągnąć jej szczyt i być królową. To dla władzy opuszcza ukochanego, zabija siostrę i dalej zatraca sie w swoich grzechach). Następnie zabija Grabca, który posiada koronę Lecha i mając ją wypowiada wojnę Kirkorowi, i zabija go. Na szczęście i ona w końcu odczuwa skruchę i strach, znakiem tych odczuć jest krwawa plama na jej czole. Balladyna jest zdolna do wielkich czynów, nie licząc zabijania, jest również bardzo odważna, bo odwagi potrzeba do popełnienia morderstwa i skazania się na życie w ciągłym strachu, co w końcu doprowadza ją do szaleństwa. Jest również zakłamana, każde jej słowo rzec można przesiąknięte jest choćby nutką oszustwa, jest to dla niej "chleb powszedni" żadne kłamstwo nie wymaga od niej siły woli bądź jakiegoś planu, kłamie spontanicznie i zyskuje rzeszę wiernych. Alina alina to siostra głównej bohaterki tragedii, oraz młodsza corka wdowy. Była to dziewczyna piękna, jasnowłosa, uczesana w warkocz. Smukła, zgrabna, wręcz filigranowa (drobna i delikatna) o fiołkowych oczach. Kochała matkę, siostrę i hrabiego Kirkora( Kir-serce, Kor-śmierć). Była ufna(skoro sama nigdy nie kłamała, wierzyła że każdy człowiek jest taki sam,nigdy nie byłaby w stanie uwierzyć, że jej własna siostra jej szczerze nienawidzi), łatwowierna, szczera(jej intencje zawsze były jawne, mówila dokładnie co w danej chwili chce zrobić), pracowita(zawsze pomagała matce, siostrze nie oczekując niczego w zamian), wrażliwa(pomimo tego, że była zakochana w Kirkorze, to wiemy, że gdzyby dowiedziła sie iż Balladyn też go kocha sama oddałaby jej koszyk z malinami aby wygrała), serdeczna(pomocna i kochająca), grzeczna(słuchała zawsze poleceń matki jak i siostry), i co najważniejsze prawdomówna(jej usta nigdy nie były skalane kłamstwem). Balladyna wykorzystując wszystkie te pozytywne cechy Aliny, które ona sama uważała za wielce uciążliwe, po zabiciu siostry wytłumaczyła matce i Kirkorowi, że Alina uciekła z ukochanym.Była również prostolinijna i usłużna (matka, Kirkor). Cieszyła się na myśl o małżeństwie swoim z Kirkorem, jeśłi sie uda,oraz Balladyny z Kirkorem, jeśli to ona wygra. Alina była dosłownie przeciwieństwem swojej siostry, miały tak bardzo skrajne cechy już sam wygląd informował, że to są dwie inne istoty, jedna rządna krwi i posłuszeństwa, a druga pragnąca cicho miłości, zrozumienia, pragnąca służyć w każdej chwili innej osobie.
