DŻUMA bernard rieux , Dozorca Michel lub Josephn Grand - ocea ich postawy wobec Dzumy :)

Bernard Rieux Doktor wie, jak znikome szanse mają ludzie, których dopadła dżuma. Mimo wszystko, pomaga im ją przetrwać. Kiedy zaczyna brakować serum, nie zamyka szpitala. Walcząc z chorobą, daje ludziom nadzieję.Chce zapewnić im godną śmierć. Doskonale wie, że choroba wygrywa, ale gdyby przestał leczyć, pozwoliłby, aby dżuma zwyciężyła, dlatego walczy i nie poddaje się. Rieux, to przykład trudnego heroizmu, walki, która musi przynieść klęskę. Działa według swych poglądów. Tworzy oddziały sanitarne. Stracił żonę i przyjaciela. Wydaje się osobą najbardziej świadomą epidemii. Gdy dżuma odchodzi, Bernard nie jest zadowolony. Wie, że nie poradził sobie z nią i ma obawy, że może kiedyś powrócić. Josephn Grand Grand był jedyną osobą, która zachorowała i pokazała chorobę. Dżuma jednak wcale nie wpłynęła na jego życie, pisze powieść. Żyje własnym życiem. Ma swoje zasady. Dżuma go nie niszczy. Daje nadzieję, że można zwalczyć chorobę, jednak z nią nie walczy i nie bierze jej pod uwagę. Dozorca Jest jedną z pierwszych osób, które zauważyły pojawienie się szczurów. Nie jest bardzo sumiennym dozorcą, dlatego nie może pojąć, jaki cudem szczury znalazły się w jego kamiennicy. Traktuje to jako nierozsądny dowcip ze strony innych mieszkańców miasta. Michael jej jednak pierwszą osobą, u której zdiagnozowano dżumę. Umiera.