Scharakteryzuj dwa polskie tańce narodowe... DAJE NAJ.!;))

MAZUR: Najprawdopodobniej taniec ten wywodzi się z Maazowsza.Na wsi nazywano go mazurkiem,a gdy pojawił się na dworach nadano mu nazwę mazur. Zaczynał się zazwyczaj w kole gromadzącym wszystkie pary- był to znak dawnych,słowiańskich zwyczajów, symbol wspólnoty. Dalszy przebieg tańca zależał przede wszystkim od tancerza z pierwszej pary- wodzireja. To on nadawał kolejność przeróżnym figurom, które często wymyślał na poczekaniu. Oficerowie legionów polskich z czasów Napoleona rozsławili mazura poza granicami kraju. Taniec ten, wymagający niezwykłej zręczności i bardzo widowiskowy, budził podziw obcokrajowców. POLONEZ: Chodzony, pieszy, powolny, taniec wielki - są to regionalne nazwy ludowych tańców, zktórych wywodzi się polonez. Tańce te, a właściwie uroczyste pochody w parach z towarzyszeniem śpiewu, były dawniej częścią wesela. Pierwsze wzmianki o polonezie pochodzą sprzed czterystu lat. W dawnych czasach był on nieodzownym elementem dworskiego ceremoniału.Korowód prowadzony przez najznakomitszą parę przechodził przed królem posuwistym, dostojnym krokiem. W ciągu następnych stuleci poloneza tańczono podczas wielu ważnych uroczystości.Taniec ten znany był również poza ganicami naszego kraju, ale tylko jako utwór instremuntalny. Kilka pieśni w rytmie poloneza, pochodzących z początku XVII w to m.in. kolędy: Bóg się rodzi, Dzisiaj w Betlejem, W żłobie leży. Muzyka w polonezie utrzymana jest w metrum¾. Tempo jest umiarkowane, charakter tańca dostojny, uroczysty. KRAKOWIAK: Krakowiak wywodzi się z terenów położonych w pobliżu Krakowa. Dawniej jednak mieszkańcy krakowskich okolic nazywali go suwanym,mijanym,przebieganym, co wiązało się z charakterystycznymi figurami tanecznymi. W krakowiaku pary tańczą jedna za drugą krokiem dosuwanym.Tancerze wykonują podskoki, przytupy, hołubce, kroki krzesane.Najbardziej znane pieśni w rytmie krakowiaka t m.in. Krakowiaczek jeden, Bartoszu, Bartoszu, Płynie Wisła, płynie. Krakowiak utrzymany jest w rytmie 2/4.Tempo tańca jest dość szybkie, muzyka najczęściej wesoła, żywa.