Podaj bohaterów w książce DZIECKO PIĄTKU, oraz opisz wydarzenia

* Aurelia Jedwabińska - główna bohaterka, córka Ewy i Eugeniusza Jedwabińskich, wnuczka Marty Jedwabińskiej. * Konrad Bitner - kolega ze szkoły Aurelii, zabiega o jej względy, ma swój mały teatrzyk kukiełkowy, brat Bebe. * Artur - nie znamy jego nazwiska. Jego mama była siostrą Macieja i Piotra Ogorzałków. Mieszkaniec Pobiedzisk, również zabiega o Aurelię, chce studiować architekturę, trochę gbur. * Marta Jedwabińska - babcia Aurelii, matka Eugeniusza. * Pan Jankowiak - woźny w szkole, cierpi z powodu samotności, zaprzyjaźnia się z Różą i Laurą. * Eugeniusz Jedwabiński - ojciec Aurelii, syn Marty. * Grzegorz Stryba - mąż Gabrieli Borejko. * Gabriela Borejko - matka Laury i Róży, siostra Natalii i Patrycji oraz żona Grzegorza. * Janka Ogorzałka, zwana Kreską - wnuczka profesora Dmuchawca, żona Maćka Ogorzałki oraz przyjaciółka Gabrysi i Aurelii. * Profesor Dmuchawiec - dziadek Kreski. * Laura Pyziak - córka Gabrieli Borejko i Janusza Pyziaka zwana "Tygryskiem", siostra Róży. * Róża Pyziak - córka Gabrieli Borejko i Janusza Pyziaka zwana "Pyzą", siostra Laury. Najogólniej rzecz biorąc powieść "Dziecko piątku" ukazuje dalsze losy znanej z "Opium w rosole" Aurelii Jedwabińskiej vel Genowefy Bombke. Starsza o dziesięć lat okazuje się mieć sylwetkę psychologiczną jeszcze bardziej skomplikowaną. Ciężko doświadczona przez życie (śmierć matki, trafienie pod opiekę obojętnego ojca i jego nowej, niechętnej Aurelii żony), nie daje sobie rady z wszystkimi swoimi problemami, nie znajduje porozumienia z ludźmi, którzy do tej pory byli jej najbliżsi. Zrywa kontakty z ukochaną Kreską, gdy uświadamia sobie, iż darzy miłością jej męża - Maćka Ogorzałkę. Punktem zwrotnym w życiu Aureliii staje się wakacyjny wyjazd do niewidzianej od lat babci. Pobyt w Pobiedziskach, powrót do korzeni swojego ojca, rozmowy z babcią a także miłosne manewry rozgrywane pomiędzy bohaterką oraz dwoma zainteresowanymi nią chłopcami, powodują wewnętrzną, a w dużym stopniu także zewnętrzną, metamorfozę Aurelii, która od tej pory staje się osobą bardziej otwartą, pewniejszą siebie. Decyduje się na szczerą rozmowę z ojcem, co powoduje skruszenie lodów pomiędzy nimi i definitywną zmianę wzajemnych relacji, a także na wyjaśnienie wszystkich nurtujących ją problemów Kresce, u której znajduje pełne zrozumienie. Wątek Aurelii jest wątkiem głównym omawianej powieści, ale nie mogło zabraknąć tu także wątków pobocznych. Jednym z nich jest historia samotnego szkolnego woźnego - pana Jankowiaka, którego życie po spotkaniu z Aurelią, a co za tym idzie, także innymi bohaterami Jeżycjady, diametralnie się zmienia. Zyskuje nie tylko przyjaciół, ale również miłość babci Jedwabińskiej i przekonanie o sensie życia, w który dawno zdążył zwątpić. Ważnym wątkiem są również perypetie znanego z "Brulionu Bebe B." Konrada Bittnera, starszego już co prawda, ale równie nieśmiałego i zakompleksionego jak dawniej. Przyjaźń z Aurelią i wydarzenia, do jakich dochodzi w Pobiedziskach także u niego powodują wewnętrzną przemianę - od tej pory staje się pewniejszy siebie i bardziej otwarty na świat i innych ludzi, poprawia także relacje z siostrą naderwane nieco przez jego zazdrość o chłopaka Bebe - Damba. Nie mogło zabraknąć także, jak to w Jeżycjadzie, rodziny Borejków. W tym tomie na plan pierwszy wysuwają się perypetie dwóch córeczek Gabrysi - Pyzy i Tygryska czyli Róży i Laury, które kolejnymi zwariowanymi pomysłami przyprawiają swoich opiekunów o zawrót głowy. "Dziecko piątku" należy do najdramatyczniejszych części cyklu. Po raz pierwszy szerzej podejmuje Musierowicz temat śmierci. We wspomnieniach bohaterek (Aurelii i babcie Jedwabińskiej) pojawia się bliższa i dalsza przeszłość. Wątki prowadzi autorka naprzemiennie, a wydarzenia postrzegane są z różnych punktów widzenia (Aurelii, Konrada, pana Jankowiaka). Bezwzględną wartością tej powieści są wiara w dobro, optymizm a także pochwała tolerancjii wzajemnej życzliwości. Jak w każdej powieści Musierowicz oparciem i bezpiecznym schronieniem dla każdego człowieka jest pełen ciepłych uczuć i otwartych ludzi dom. Niosąca nadzieję jest także wiara autorki w spełnienie się uczuciowych potrzeb bohaterów, a co za tym idzie, także czytelników, w każdym wieku. Ostatnia aktualizacja ( środa, 26 lipiec 2006 )