WYNALEZIENIE ŻARÓWKI Praktyczna, w pełni użyteczna żarówkę wynalazł zespół badawczy w laboratorium w Menlo Park (USA) pod kierownictwem T.A. Edisona. Po kilkumiesięcznych żmudnych pracach udało się im w roku 1879 skonstruować żarówkę z włóknem węglowym pracując przez kilkadziesiąt godzin, a póżniej przedłużyć czas jej świecenia do ponad 100 godzin. Przy następnych próbach wybrano pewien gatunek japońskiego bambusa, którego zwęglone włókna okazały się najtrwalsze. Umieszczone w szklanej banieczce, z której wypompowano powietrze paliły się przez kilkaset godzin jasnym żółtym światłem. W noc sylwestrowa 1879 roku Edison mógł już oświetlać Menlo Park przy użyciu ponad 800 żarówek. W bardzo krótkim czasie Edison wykonał cała resztę: elektrownie, przeciągnął kable elektryczne, wykonał przełączniki, bezpieczniki, liczniki i cała resztę potrzebna żeby oświetlenie wyszło poza ciasne ściany laboratorium. 4 września 1882 w jednej z dzielnic Nowego Jorku rozbłysło pierwsze światło elektryczne bijące sponad czternastu tysięcy żarówek. W XX wieku zaczęto używać w żarówkach drucików z wolframu (1907) i wypełniać je rozrzedzonym gazem obojętnym (najpierw argonem, a następnie kryptonem). Nowoczesną żarówkę skonstruował w 1913 roku I. Langmuir.
Postępy techniczne . Wymień imie i nazwisko i co wynalazł .
proszę pomóżcie.
Dziękuje z góry :):)
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź