Lenistwo jest wszelkim źródłem zła codziennie powtarzała mi mama gdy zauważała że choć trochę wstępuje we mnie po prostu leń. Była to sobota , byłam bardzo szczęśliwa gdy Maciek zaprosił mnie do Teatru . Od razu zapomniałam o wszystkim co złe i po prostu zaczęłam się cieszyć z pięknego i barwnego życia. Umówiliśmy się na godzinę 11.30. Wracałam ze sklepu z świeżym i ciepłym pieczywem , byłam bardzo wesoła i wszystko widziałam jak przez różowe okulary. W domu miałam straszną tremę i byłam jakoś dziwnie zdenerwowana. Gdy weszłam do mojego pokoju od razu zauważyłam mój magiczny komputer do którego od razu się przysiadłam. Nagle poczułam strach przecież za pół godziny miałam się spotkać z Mackiem !, a to wszystko przez moje lenistwo, myślałam że zdążę się ubrać i naszykować ale ciągle spoglądając na zegarek odkładałam to na później ponieważ strasznie nie chciało mi się odchodzić od komputera !. Z wielkim przerażeniem zadzwoniłam do Maćka. Ponieważ nigdy nie mówię tego czego nie jestem pewna, prośba o przełożenie naszego spotkania i przyznanie się do lenistwa było dla mnie bardzo trudne. Na szczęście Maciek zrozumiał mnie i od razu mnie uspokoił : - Nie martw się ! i tak pięknie wyglądasz , będę u ciebie za godzinę , pójdziemy na późniejszy seans !. Takiego przyjaciela jak Maciek nigdzie nie można znaleźć, po prostu jest on taki jedyny. Późnym popołudniem, gdy zadowolona wróciłam ze spotkania z Maćkiem , mama wzięła mnie na rozmowę ponieważ przez następne moje lenistwo opuściłam lekcje tańca za które mama płaci połowę zarobionych przez nią pieniędzy. W tedy spuściłam głowę w dół i przypomniałam sobie słowa które codziennie powtarzała mi mama.
