Heinrich Heine Die Lorelei Ich weiß nicht was, soll es bedeuten, Dass ich so traurig bin; Ein Märchen aus alten Zeiten, Das kommt mir nicht aus dem Sinn. Die Luft ist kühl und es dunkelt, Und ruhig fließt der Rhein; Der Gipfel des Berges funkelt Im Abendsonnenschein. Die schönste Jungfrau sitzet Dort oben wunderbar; Ihr goldnes Geschmeide blitzet, Sie kämmt ihr goldenes Haar. Sie kämmt es mit goldenem Kamme Und singt ein Lied dabei; Das hat eine wundersame, Gewaltige Melodei. Den Schiffer im kleinen Schiffe Ergreift es mit wildem Weh; Er schaut nicht die Felsenriffe, Er schaut nur hinauf in die Höh. Ich glaube, die Wellen verschlingen Am Ende Schiffer und Kahn; Und das hat mir ihrem Singen Die Lorelei getan . to znaczy po polsku tak mniej wiecej Opowieści z dawnych czasów, To nie wypływa z mojego umysłu. Powietrze jest chłodne i ciemnieje, I cicho płynie Ren; Na szczycie błyszczy Góra W słońcu wieczór. Najpiękniejsza dziewczyna, która siedzi Tam, wonderful; Jej złote blitzet kamieni, Ona grzebienie jej złote włosy. Ona grzebienie jej złoty grzebień I śpiewa piosenki; To jest cudowne, Mocne melodie. Marynarze w małych łodzi Nie bierz go z dzikich biada; On nie wygląda skalistych raf, On tylko wygląda w powietrze. Uważam, że fale połknięciu Pod koniec żeglarzy i Kahn; I to mi jej śpiew
