1. Janusz Korczak urodził się 22 lipca 1878r. w Warszawie, zmarł 6 sierpnia 1942 w Treblince- jednym z obozów zagłady. 2.Był synem adwokata Józefa Goldszmita oraz Cecylii z domu Gębickiej. 3. W latach 1886-1897 uczęszczał do szkoły początkowej Augustyna Szmury przy ulicy Freta, następnie do ośmioklasowego gimnazjum na warszawskiej Pradze. 4. Po śmierci ojca w 1896, jako uczeń V klasy (miał wtedy 17-18 lat) udzielał korepetycji, by pomóc w utrzymaniu rodziny. 5. W 1898 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Cesarskiego w Warszawie. 6. Latem 1899 roku przebywał w Szwajcarii. 7. Pomiędzy 1903-1912 pracował jako pediatra w Szpitalu dla Dzieci im. Bersonów i Baumanów przy ul. Śliskiej 51–Siennej 60. 8.W ciągu roku 1907 doszkalał się w Berlinie - podnosił swe kwalifikacje. 9. W 1911 roku podjął decyzję, że nie założy rodziny. 10. Pomiędzy 1914-1918 był młodszym ordynatorem szpitala dywizyjnego na froncie ukraińskim. Następnie został odwołany do pracy lekarskiej w przytułkach dla dzieci ukraińskich pod Kijowem. 11. W 1918 Korczak wrócił do Warszawy i czasowo pełnił służbę lekarza w szpitalu epidemicznym w Łodzi i na Kamionku pod Warszawą. 12. W 1898 wziął udział w konkursie na sztukę teatralną, ogłoszonym przez Kurier Warszawski. 13. W lutym 1900 pod innym imieniem: Hen-Ryk, zaczął współpracować z tygodnikiem satyrycznym Kolce jako współautor zespołowo pisanej sensacyjnej powieści: Lokaj. Spełniła się przepowiednia jego nauczyciela z warszawskiego gimnazjum, który orzekł, podczas nakrycia chłopca na potajemnym czytaniu w czasie lekcji, że będzie pisał do nic nie znaczących gazet - 3 grosze za wiersz. 14. Od 1901 roku zaczął pisać felietony. 15. Pomiędzy 1903-1905 był felietonistą w czasopiśmie Głos (tygodnik), w którym prowadził rubrykę Na widnokręgach. 16. W styczniu 1904 na łamach Głosu zaczęła ukazywać się powieść w odcinkach Dziecko salonu, która przyniosła mu światowy rozgłos. W 1906 powieść ta ukazała się w wydaniu książkowym. Ponadto w 1939 wydał: Pedagogikę żartobliwą, Moje wakacje, Gadaninki radiowe Starego Doktora. 17. W 1926 założył Mały Przegląd (1926-1939), który redagował przez 4 lata (1926-1930). 18. We wrześniu 1939, był prelegentem w Polskim Radiu. 19. W grudniu 1899 został aresztowany za działalność w czytelniach Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. 20. Ostatnie trzy miesiące swojego życia (od maja 1942), spędził w Getcie warszawskim, gdzie w wolnych chwilach tworzył pamiętnik (opublikowany w Warszawie w 1958 roku). Pisanie rozpoczął w 1939 roku.
-ur. 22 lipca 1878 lub 1879 w Warszawie -W 1898 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Cesarskiego w Warszawie. -1889 przebywał w Szwajcarii -1905 otrzymał dyplom lekarza -1903-1912 pracował jako pediatra -1907- szkolił sie w Berlinie -1911 zdecydował, że nie założy rodziny -1918 wrócił do Warszawy -1903-1912 młodszy ordynator szpitala dywizyjnego -1919-1936 prowadził sierociniec -1942 zmarł