Główną drogą zarażeń jest spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa zawierającego cysty z bradyzoitami T. gondii. Zarażenie jest również możliwe podczas zjadania pokarmu zanieczyszczonego kałem, moczem lub śliną zwierząt chorych na toksoplazmozę, w których to wydalinach i wydzielinach znajdują się trofozoity T. gondii. Możliwe jest również zarażenie drogą kropelkową oraz zarażenie śródmaciczne i poprzez transplantacje. Koty jako żywiciel ostateczny wraz z kałem wydalają do środowiska oocysty, które są odporne na szkodliwe czynniki środowiska zewnętrznego. Oocysty mogą stanowić źródło inwazji dla zwierząt, ptaków i człowieka. Toksoplazmoza jest chorobą odzwierzęcą, wywołaną przez pierwotniaka toxoplazma gondi, który po raz pierwszy został wyizolowany w 1908 roku od gryzoni afrykańskich, ale dopiero w roku 1939 trzech autorów (A. Wolf, D. Cowen, B. Pajge) opisali możliwość wystąpienia toksoplazmozy wrodzonej u płodu i noworodka. Cykl rozwojowy toxoplazma gondi przypomina przemianę pokoleń u Plazmodium. Początkowo postacie wewnątrzkomórkowe rozwijają się w organizmach wielu gatunków ptaków i ssaków, natomiast żywicielem ostatecznym jest jelito cienkie zwierząt kotowatych, gdzie pasożyt osiąga formę dojrzałą, inwazyjną.
Larwa bytuje w mięśniu świni, które my zjadamy, a w naszym przewodzie larwa wydostaje się na zewnątrz i wgryza się w ścianki jelita tam dojrzewa.Po kilku dniach są zdolne do rozrodu, po kopulacji samce giną a samice w ciągu swojego życia (1miesiąc) rodzą do 1500 larw, które z kolei przedostają się do naczyń krwionośnych do mięśni poprzecznie prążkowanych szkieletowych.Nie ma sposobu na ich usunięcie przeżyć tam w takiej postaci mogą nawet kilkadziesiąt lat. Choroba spowodowana przez tego pasożyta nosi nazwę włośnicy. Jest to bardzo groźna choroba ponieważ leczenie jest bardzo trudne dlatego duże znaczenie ma profilaktyka.Toksoplazmozą można się zarazić jedząc nieprzegotowane mięso lub surowe, które zawiera cysty tego pasożyta. Również można zarazić się jedząc żywność zanieczyszczoną kałem lub śliną zwierząt zakażonych tym pasożytem. W ciąży jest to niebezpieczne dlatego, że pasożyt może przeniknąć do płodu czyli tzw. zakażenie może być wrodzone. To miałam w książce i przepisałam.
Zarazki niektórych chorób są tak powszechne w przyrodzie, że coraz większy odsetek społeczeństwa ulega zakażeniu nimi, a większość zakażeń mija bezobjawowo, ale pozostawia trwałą lub czasową odporność. Około 50% kobiet w wieku rozrodczym przebywa zakażenie wirusem cytomegalii, a tylko niewiele mniej toksoplazmozy. Jest to zjawisko korzystne, albowiem ponowne zakażenie w ciąży w tych przypadkach jest już zupełnie niegroźne lub znacznie mniej. Odporność można uzyskać także poprzez szczepienia, ale trzeba się zaszczepić co najmniej kilka miesięcy przed zajściem w ciążę. mam nadzieje że pomogłam ;)
