rodzaj ciała stałego, w którym cząsteczki, atomy lub jony nie mają pełnej swobody przemieszczania się w objętości ciała i zajmują ściśle określone miejsca w sieci przestrzennej – mogą jedynie drgać wokół położenia równowagi. Określenie – ciało krystaliczne odnosi się do ciał o dwojakiej budowie: monokryształu, zwanego krócej kryształem polikryształu. Kryształy posiadają symetrię translacyjną oraz uporządkowanie układu w skali powyżej 50 Å, co odróżnia je od ciał amorficznych, na przykład szkła. Ciała krystaliczne powstałe w wyniku procesów naturalnych, geologicznych (zwykle są to polikryształy) nazywamy minerałami. Niektóre kryształy można opisać za pomocą jednakowego układu odniesienia. W jego skład wchodzą: osie krystalograficzne X, Y, Z wektory a, b, c, które są bazowymi wektorami translacji komórki elementarnej w sieci krystalicznej kąty α, β, γ zawarte pomiędzy osiami krystalograficznymi.
