Opiszcie Wiązownicę (podkarpacie)- położenie, wszystkie info jakie znacie . Z góry serdecznie dziękuję .

Wiązownica – wieś w Polsce położona na pograniczu Doliny Dolnego Sanu i Płaskowyżu Tarnogrodzkiego, w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Wiązownica. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Wiązownica.

Wiązownica to wieś znajdująca się we wschodniej części województwa podkarpackiego, w powiecie jarosławskim. Położona jest na pograniczu Dolnego Sanu i Płaskowyżu Tarnogrodzkiego. Miejscowość tę zamieszkuje 1700 mieszkańców i jest ona siedzibą gminy o tej samej nazwie. Czyste jodowe powietrze, interesujące ukształtowanie terenu,duże obszary leśne i ciekawa historia sprzyja rozwojowi turystyki na tych terenach. Nazwa tej miejscowości pochodzi od dużej ilości rosnących tu kiedyś wiązów, które zachowały się jeszcze na miejscowym cmentarzu. W lasach, które niegdyś otaczały Wiązownicę, chronili się mieszkańcy Jarosławia uciekający z miasta przed epidemią. Pierwsza historyczna wzmianka o istnieniu tej miejscowości pochodzi z 1448 r. i dotyczy składania dziesięciny, przy czym spór o jej ściąganie trwał od 1393 r. Założenie tej wsi można zatem śmiało przesunąć o kilkadziesiąt lat do roku 1330. Już w 1448 r. miejscowość ta była gromadą wiejską zorganizowaną na prawie niemieckim, skoro w jej imieniu występuje sołtys Piotr, mający swój folwark w południowej części wsi na terenie, na którym ma obecnie siedzibę nadleśnictwo. Wiązownica wchodziła w skład wielkich posiadłości feudalnych kolejnych właścicieli Jarosławia: Tarnowskich, Odrowążów, Kostków i Ostrogskich. Dokumenty z 1589 r. podają, że w 2 połowie XVII wieku mieszkało tu 16 zagrodników z rolą, 3 komorników z bydłem, 13 bez bydła i 2 rzemieślników. W 1729 r. właścicielka tych ziem, Maria Zofia (córka Elżbiety Siemianowskiej), powtórnie wyszła za mąż, a jej małżonkiem został książę August Aleksander Czartoryski. Miejscowość ta szybko się rozwijała i już w 1856 r. utworzono parafię rzymsko-katolicką, w 1884 - Kółko Rolnicze, w 1892 r. Towarzystwo Koszykarskie, a w 1900 r. - Spółkę Oszczędnościowo-Pożyczkową. Tego samego roku we wsi było 262 domów i 1495 mieszkańców (w tym 309 Rusinów i 26 Żydów). Rodzina Czartoryskich przebywała w Wiązownicy do pierwszej wojny światowej. Gdy w 1912 r. zmarł książę Jerzy Czartoryski, Maria Zofia wraz z córką Wandą, wyjechała do Wiednia. Wiązownicki pałac znany był ze wspaniałej galerii portretów i bogatej biblioteki. Niestety wszystko zostało zniszczone lub ograbione w czasie I wojny światowej. Po 1945 r. Wiązownicę zamieszkiwała głównie ludność polska, która zagrożona przez UPA, przeżyła tragiczne chwile. Do dzisiaj starsi ludzie pamiętają jak 17 kwietnia 1945 r. spalono ponad połowę wsi, a wielu ludzi straciło życie. Gdy czasy zrobiły się spokojniejsze, wielu dawnych mieszkańców wróciło i wspólnie odbudowano wieś.