Mam napisać na kartce A4 co to jest "Sybilla" pochodznia greckiego proszę pomożcie

Sybilla, Sibylla (mitologia grecka), wieszczka, która w ekstazie przepowiadała przyszłość. Pierwotnie znano jedną, późniejsza tradycja mówi o wielu Sybillach. Warron w I w. p.n.e. wymienia ich 10. Do najbardziej czczonych Sybilli należała wieszczka z Erytrei utożsamiana z sybillą z Cumae (Italia) - Sybilla Kumańską. Według legendy pochodzące od niej księgi sybillińskie odegrały ważną rolę w życiu politycznym i religijnym Rzymian. Przechowywano je w świątyni Jowisza Kapitolińskiego pod opieką specjalnego kolegium kapłanów. W trudnych okresach na polecenie senatu szukano w księgach rady (zwykle było to polecenie wprowadzenia kultu jakiegoś bóstwa). Księgi spłonęły w 83 p.n.e. Nowe, odtworzone w 76 p.n.e. na podstawie zapisków, spalono na polecenie Stylichona w 405 n.e. Oracula Sibyllina - apokryf judeochrześcijański z czasów wczesnego cesarstwa - nie mają nic wspólnego z przepowiedniami Sybilli. Sybilla była częstym tematem w sztuce (Pinturicchio, Michał Anioł, Rafael, G. Reni, Rembrandt). to tak krótko;)) ale mówisz ze mósisz mieć wiecej to będzie to jeszcze to; Legenda o 9 księgach Sybillińskich Pewnego dnia, do króla Tarkwiniusza przybyła nieznajoma staruszka z dziewięcioma księgami, ponoć wypełnionymi boskimi przepowiedniami. Życzyła sobie za nie tak wielkiej sumy, że król pomyślał iż jest wariatką, po czym odmówił. W tym momencie wróżka wrzuciła 3 z 9 ksiąg do ognia. Powtórzyła swoją ofertę nie zmieniając ceny, monarcha zaś ponownie odmówił. Dopiero gdy kobieta spaliła kolejne 3 woluminy, władca domyślając się jakiejś tajemnicy wypłacił żądaną sumę. Nieznajoma opuściła pałac i już nigdy jej nie widziano. Mówiono, że była to wróżka imieniem Sybilla. Księgi te, od jej imienia nazwano Sybillińskie. Miały one odegrać ważną rolę w polityce i życiu Rzymian. W wypadku klęski żywiołowej, tudzież wojny szukano w nich rady. Tak naprawdę księgi te zawierały po prostu greckie przepisy religijne, zawsze więc wyciągano z nich wniosek, że do kultu rzymskiego trzeba wprowadzić nowe bóstwo, tudzież zmienić zakres obowiązków już istniejącemu. Woluminy przechowywano w świątyni Jowisza Kapitolińskiego. Opiekowali się nimi kapłani, których liczba rosła z biegiem czasu, początkowo 2, końcowo 15. Księgi spłonęły w 83 r.p.n.e. SybillaSybilla, Sibylla (mitologia grecka) – wieszczka przepowiadająca przyszłość pod wpływem narkotyków. Początkowo istniała jedna Sybilla, później jednak ich liczba się zwiększa do około 10. Najbardziej czczoną Sybillą była wieszczka z Erytrei utożsamiana z sybillą z Cumae - Sybillą Kumańską (od niej miały pochodzić księgi Sybillińskie). mam nadzieje ze pomogłam;))

Sybilla była najstarszym dzieckiem Amalryka I i jego pierwszej żony Agnieszki z Courtenay, a jej młodszym bratem był Baldwin IV Trędowaty. Małżeństwo jej rodziców unieważniono, a jej ojciec w 1167 ożenił się z Marią Komneną i miał z nią przyrodnią siostrę Sybilli - Izabelę. Sybilla została wychowana przez swoją cioteczną babkę - Jowitę z Betanii, siostrę królowej Melisandy, przełożoną sióstr św. Łazarza w Betanii. W 1169 jej ojciec wysłał Fryderyka de la Roche, arcybiskupa Tyru, do Europy aby zdobył pomoc (również materialną) dla państw krzyżowców i zaaranżował małżeństwo Sybilli. Fryderyk przekonał Stefana I z Sancerre, młodego szlachcica spokrewnionego z europejskimi władcami, do poślubienia Sybilli. Stefan przybył do Jerozolimy, ale rozmyślił się i wrócił do Francji. Ojciec Sybilli zmarł w 1174, a królem został jej brat chory na trąd - Baldwin IV. Regentem królestwa został najpierw Miles de Plancy, a potem Rajmund z Trypolisu. W 1176 Baldwin i Rajmund zaaranżowali małżeństwo Sybilli z Wilhelmem Długim Mieczem z Montferratu, najstarszym synem markiza Wilhelma V, kuzynem króla Ludwika VII Francuskiego i cesarza Fryderyka Barbarossy. Sybilla otrzymała tytuł hrabiny Jaffy i Aszkelonu, który wczesniej należał do jej matki Agnieszki. Para pobrała się na jesieni 1176, a Wilhelm zmarł w czerwcu następnego roku pozostawiając ciężarną Sybillę. Z Wilhelmem Sybilla miała syna: Baldwina V (1178-1186), przyszłego króla Jerozolimy. Owdowiała księżniczka - następczyni tronu, była świetną partią dla europejskich rycerzy, ale niektórym z nich przeszkadzał fakt, że ma już syna. Filip, hrabia Flandrii, brat cioteczny Sybilli (jego matka, Sybilla Andegaweńska była przyrodnią siostrą ojca Sybilli), przybył do Jerozolimy w 1177 i zażądał, aby księżniczka poślubiła jednego z jego wasali. Wysoka Rada Jerozolimy z Baldwinem z Ibelinu na czele odmówiła, a obrażony Filip udał się do Antiochii. W 1180, matka Sybilli wydała ją za mąż za Gwidona de Lusignan (zm. w 1192), rycerza dopiero co przybyłego do Jerozolimy, a późniejszego króla Jerozolimy i Cypru. Gwidon był młodszym bratem konstabla Agnieszki - Amalryka de Lusignan. Z drugiego małżeństwa Sybilla miała 2 córki: Alicję (ur. ? - zm. 1190), Marię (ur. ? - zm. 1190). W tym samym roku młodsza siostra Sybilla - Izabela, poślubiła Onufrego IV z Toron, którego ojczymem był Rejnald z Chatillon. Baldwin IV nie lubił Gwidona i na miejsce Sybilli uczynił następcą tronu jej syna, a swojego siostrzeńca - przyszłego Baldwina V. W 1184 próbował unieważnić małżeństwo Sybilli, a w 1185 zmarł bezpotomnie. Nowy, małoletni król Baldwin V był chorowitym dzieckiem i zmarł rok później. Od 1186 Jerozolimą władała Sybilla jako królowa, razem z Gwidonem, który był de jure królem Jerozolimy. Sybilla zmarła w lipcu 1190, w czasie epidemii - jej dwie córki zmarły zaledwie kilka dni przed nią. Jej owdowiały mąż utracił prawo do korony i królową została młodsza siostra Sybilli - Izabela ze swoim drugim mężem - Konradem z Montferratu (młodszym bratem pierwszego męża Sybilli).