Czy kłamstwo zawsze jest złe? Odpowiedź na pytanie zawarte w temacie nie wydaje się być prosta, jednak uważam, że kłamstwo jest złe i powinno się je stosować tylko w ostateczności. Pierwszym argumentem potwierdzającym tezę jest fakt, że prędzej czy później owe kłamstwo i tak wyjdzie na jaw. Fakt, że człowiek rzadko kłamie bezinteresownie jeszcze bardziej pogarsza naszą sytuację. Lepiej jest szczerze powiedzieć o swoich odczuciach bliskiej osobie niż okłamywać kogoś, ponieważ „kłamstwo ma krótkie nogi” i prędzej czy później i tak pojawi się w końcu sytuacja, kiedy nie będziemy mieli już szans wymigać się od często bolesnej, najgorszej, ale prawdy. Warto również zauważyć, że kłamstwo wpływa na stan naszego sumienia, na samopoczucie. Jeżeli ciągle kłamiemy mamy wyrzuty sumienia, po pewnym czasie zaczynamy odczuwać strach przed odkryciem prawdy przez innych. Kolejny argument jest taki, że ludzie kłamiąc fantazjują i tworzą sobie inną, piękniejszą rzeczywistość, jednak w końcu gubią się w swoich kłamstwach i zostają wystawieni na pośmiewisko. Ponadto człowiek kłamie, aby spodobać się innym ludziom, co moim zdaniem nie jest dobre, ponieważ jeżeli wszystko wyjdzie na jaw tracimy przyjaciół i ich zaufanie i wtedy nie mamy nikogo. Trzecim argumentem jest to, że wprowadzanie drugiej osoby w błąd jest zjawiskiem nadzwyczaj negatywnym dla społeczeństwa. Gdyby wszyscy kłamali nie byłoby więzi między ludźmi, czego wynikiem stałoby się życie ludzi w odosobnieniu. Przecież podstawą każdego związku jest zaufanie.. Myślę, że moje argumenty dają do myślenia. Szczerość jest bardzo ważną wartością moralną. Prawda wzmacnia miłość i przyjaźń, jest podstawą więzi powstających między ludźmi. Tak myślę, że jak to przepiszesz to zajmie ze 2 strony A5.. Argumenty masz 4, najwyżej jeszcze je rozwiń, daj jakieś cytaty ;) Pozdrawiam, starałam się, żeby wszystko było ok.
