Problem przyczyn rewolucji francuskiej Spór o przyczyny rewolucji ma znaczenie fundamentalne. Jeśli bowiem rewolucja ta była wynikiem naturalnych przemian społecznych – za którymi nie nadążały postfeudalne struktury państwowe i stanowe – to znaczy, że była nieuchronna, a więc można krytykować jej konkretne aspekty czy wydarzenia jako zbrodnicze (np. rządy M. Robespierre’a), ale nie można zanegować jej przesłania ustrojowo-światopoglądowego, gdyż w takiej lub innej formie dzieło rewolucji musiało się dokonać. Jeśli jednak u jej źródeł nie tkwiły obiektywne przyczyny społeczne, to znaczy to, że nie była nieuchronna i stanowiła kaprys poddanych lub była wynikiem przypadku czy spisku. Oznaczałoby to, że wcale nie musiała wybuchnąć, a świat polityczny, społeczny i ideowy, który dziś oglądamy, wcale nie musiał nabrać takiego charakteru jaki widzimy i historia mogłaby się potoczyć w zupełnie innym kierunku. Spór o przyczyny rewolucji francuskiej jest tedy, w istocie, sporem o prawowitość i bezalternatywność świata porewolucyjnego (współczesnego nam), a szczególnie zaś jego ustroju politycznego i panujących w nim ideologii i idei. Przyczyny społeczne: Interpretacja ta jest rozwijana w historiografii o zabarwieniu liberalnym i marksistowskim. Oparta jest ona na przekonaniu, że świat materialny, środków produkcji, własności jest fundamentem (w marksizmie: „baza”) dla świata idei i instytucji politycznych („nadbudowa”). Przyczyną i istotą rewolucji miałoby być wzbogacenie się mieszczaństwa ze Stanu Trzeciego, które nie posiadało forum parlamentarnego dla wyrażania swoich interesów, a których interesy były w sprzeczności z dążeniami absolutnej monarchii, Kościoła i szlachty. „Nadbudowa” z epoki feudalnej, nie wyrażałaby więc aspiracji i celów „bazy” kapitalistycznej, co spowodowało konflikt w postaci rewolucji, która siłą usunęła anachroniczną „nadbudowę”, tworząc system polityczno-ideologiczny chroniący własność prywatną, ułatwiający obrót tą własnością, czyli wyrażającą interesy i aspiracje kierującej społeczeństwem warstwy posiadaczy wczesnokapitalistycznych. Przy takim podejściu, rewolucja jest prawowita, gdyż musiało dokonać się jej dzieło w tej lub w innej formie, gdyż zmiany świata społecznego wymuszały przemiany polityczne, którym monarchia francuska próbowała się opierać, nie umiejąc dostosować się do wymogów nowoczesnego świata.
Rewolucja francuska Mocne strony: `Większość ludu było stanu mieszczańskiego i chłopskiego, więc mieli przewagę. `Świetni dowódcy na czele Słabe strony: ` Nie wyszkoleni buntownicy do walki zbrojnej ` Brak amunicji ` Bunt niszczył miasta francuskie
Mocne strony: -Przewaga nad władcami 90% to mieszczanstwo i chlopi -dobra strategia i plan dzialania/dowodcy Słabe strony: -brak wyszkolenia -upadek gospodarki -kraj zostaje niszczony