Harry Potter i Zakon Feniksa. Po raz kolejny Harry nie ma spokojnych wakacji. Lord Voldemort powrócił, przyjaciele milczą a czarodziejska prasa ma go za osobę niezrównoważoną psychicznie, dementorzy odwiedzili Little Whinging i dodatkowo Harry staje przed całym Wizengamotem za użycie nielegalnie czarów. Czy może być gorzej? Otóż tak. W Hogwarcie Harry musi się zmagać z oskarżeniami, przerażającą nauczycielką OPCM Dolores Umbridge i nawałem prac domowych. Dodatkowo co noc ma dziwne sny o tajemniczym miejscu. Czy świat magii uwierzy w końcu Harremu? Co wydarzy się w tym roku szkolnym?
Film pt " Młodzi i gniewni" to produkcja amerykańska, ekranizacja książki Luciana Jonsona. Reżyserował go John Smith. Aktorka w roli głównej Michelle Pfeifer. Akcja rozgrywa się w współczesnej Ameryce, w jednej ze szkół. Uczęszczają do nie j uczniowie, którzy są w klasie specjalnej. Nie da się przy nich normalnie przeprowadzić lekcji, gdyż zagłuszają muzykę mowę nauczyciela. Robią co im się podoba. Głównym problemem jest to że marnują swoje talenty , umieją dyskutować, a ujawnia się to kiedy zostają uczłowieczeni. Na mnie największe wrażenie wywarła rola Michelle Pfeifer. Grając nauczycielkę uczącą w klasie specjalnej, świetnie sobie radziła. Te ruchy , gesty, mimika były doskonale wyrażone w każdej sytuacji. Uczenie takiej młodzieży nie było łatwe , lecz z czasem stało się dla niej przyjemnością i mogła z takiego sukcesu być dumna. Według mnie aktorka ta dokładnie dostosowywała się do swojego zadania. Wypełniała je prawidłowo , bez żadnych zastrzeżeń. Jest to bardzo ważne dla widza, gdyż liczy się pierwsze wrażenie. Najbardziej w pamięci utkwiła mi scena czytania wiersza. Uczniowie bardzo chętnie wzięli się do pracy, zwłaszcza wtedy, kiedy został ogłoszony konkurs. Polegał on na znalezieniu podobnego wiersza, o zbliżającej się śmierci do tego przerabianego na lekcji. Wszyscy wybrali się do biblioteki, nikt ich nie przymuszał , po prostu sami chcieli. Bibliotekarki , widząc tak liczną gromadę były zaskoczone, jedna spoglądała na drugą. Większość stolików była zajęta, gdyż tam skupiała się młodzież, kartkująca stronice. Kiedy konkurs został rozstrzygnięty, nikt nie został pokrzywdzony, gdyż każdy dostał drobny upominek z pudła. Główne ujęcia kamery to ujęcia pełne, rzadko zbliżenia. Muzyka pełni bardzo ważną rolę. Jest ona tworzywem filmu. Na początku została doskonale połączona ze sposobem poruszania się młodzieży. Bez niej byłby on niepełny. A ona ożywia, go ,nadaje sens , odzwierciedla momenty dobre i złe. Słysząc jej ton nawet nie patrząc na ekran, wyczuwamy jaka chwila jest przedstawiona, radosna czy smutna. To wszystko jest niezwykle potrzebne. Moim zdaniem wartość filmu zawiera się w jego treści. Jest ona dosyć interesująca. Pokazana jest młodzież mająca mnóstwo problemów, która wprowadza nas w nasze szare i smutne życie. Uczy, że z lenistwa zawsze można wybrnąć, trzeba tylko spotkać taką osobę jak Pani Jonson. Taka przemiana na lepsze jest niezwykle ważna , gdyż prostym sposobem można zadziwić swym nowonarodzniem każdego. Warto go obejrzeć, gdyż pokazuje proste rozwiązywanie trudnych problemów, małym poświęceniem a dużym zyskiem. Uczy cierpliwego dążenia do określonego celu. W tym filmie tym celem było : nauczanie młodzieży dobrych manier i przerobienie materiału, i został on osiągnięty. Pani Jonson dokonała rzeczy , które dla wcześniejszych nauczycielek, wydawały się niemożliwe. Stała się najbardziej lubianą panią w tejże szkole. Odmieniła ponure i hałaśliwe życie uczniów na wartościowe i piękne. mam nadzieję że pomogłam ;))
