Smok dalekowschodni to jeden ze smoków, w które wierzyli Japończycy. Był on wcieleniem TAO. TAO to ostateczna, nie znająca zmęczenia działalność, niezmordowanie potencjalna energia. TAO ma władzę nad czasem, przestrzenią i materią. Japończycy uważali, że jest on (smok) najwyższą siłą, najwyższą przyczyną, która wszystko przenika, przybierając nowe kształty, zależnie od otoczenia, a jednak nigdy nie daje się ujrzeć w swym kształcie ostatecznym. Smok był sam w sobie wielką tajemnicą. Ukryty w pieczarach niedostępnych gór lub schowany w otchłaniach morza czekał na czas, kiedy powoli przystąpi do działania. Objawiał się w chmurach burzowych, obmywał swą grzywę w mroku kipiących wirów. Jego pazury były w zygzaku błyskawicy, jego łuski zaczynały błyszczeć w korze deszczem spłukanych sosen. Jego głos słychać było w huraganie, który rozpędzając zwiędłe liście w lesie przyspieszał nadejście nowej wiosny. Smok ten ujawniał się tylko po to, by zniknąć. Pozdrawiam :P
Opisz wybranego smoka [według planu opisu] można opisać również bazyliszka.Co do smoka to nie ma to być taki jak w bajkach dla małych dzieci... Z góry dzia ;*...
