Pamietaj chemiku młody wlewaj, zawsze kwas do wody. Kwas zawsze barwi papierek uniwersalny oraz oranż metylowy na czerwono. Pamiętaj chemiku naszych czasów, zawsze wlewaj wody do kwasów. Dziewczyna jak fenoloftaleina- czerwieni się z zasady. Katalizator jest jak księżyc dla zakochanych- nie bierze udziału w reakcji ale ją przyspiesza. Zaczynając jakieś czary- miej na nosie okulary. Stary chemik nie umiera, on tylko przestaje reagować. Myślisz, że cię już nic nie zaskoczy, wylej sobie kwas na oczy Jeśli żyć ci się nie chce wlej sobie w gardło kwasu predce Chemio! Matko nauki! Cenniejsza od chleba! Nikt nigdy pojąć nie mógł jak Cię wielbić trzeba Tyś najdroższa każdemu, tyś życia podstawą Tyś serca mego i mózgu jest jedyną strawą Ty od wieków zasługi wnosisz dla ludzkości Tyś obiektem największej uczonych miłości Oni Ciebie, o Chemio w historii wsławili Platon, Arystoteles, Demokryt i Curie Tyś wszędzie, na uczelni i w laboratorium W domu, szkole, szpitalu, wc, prosektorium Ciebie tylko uwielbiam wkuwać dniem i nocą Kiedy słońce przyświeca, gwiazdy niebo złocą Ty rozkosz mi przynosisz, koisz moją duszę Gdy testy i zadania rozwiązywać muszę Gdy noc w noc jak najęty chłonę z chemii wiedzę Gdy zgarbiony przy biurku aż do rana siedzę Powtarzając bez końca setki reguł wzorów Alkoholi, pierwiastków, węglowodorów, Nazw łacińskich bez liku, mol różnych reakcji Addycji, substytucji, polimeryzacji Oxygenium, carboneum, calcium, et spirytus Vanitas, vanitatum et omnis vanitas I chociaż mózg mój płonie, skrajnie wycieńczony To jednak bez wytchnienia, wpruwam jak szalony Chemio! Tyś jest cudowną. zgagą mego życia Godną wszelkich dóbr, uczuć i pragnień wyzbycia Chemio tyś dla mnie muzą, jedynym natchnieniem Tyś jednym wielkim szczęściem i wielkim cierpieniem Tyś całym moim życiem, czynem i myślami Tyś wielką jest potęgą, Co dręczy i mami Tyś niby droga perła w nauk oceanie Bezcenna i doskonała. próżne gadanie Ja kocham nade wszystko twoje tajemnice I dreszcze mnie przechodzą, gdy podręcznik widzę Ty zmysły mi rozpalasz aż do czerwoności Kiedy ucząc się Ciebie wprost konam ze złości. "Nie zapomnij z biegiem czasu, wlewać wody do kwasu".
