Określ okoliczności wydania Wielkiej Karty Swobud w Anglii?

Anglia na drodze burzliwych przemian i krwawych walk przekształciła się z państwa, w którym dominował jeden, silny władca, w państwo coraz bardziej skłaniające się ku rządom parlamentarnym i demokratycznym. Proces ten zaczął się na wyspach brytyjskich najwcześniej w stosunku do całej Europu, dlatego można śmiało przyznać rację stwierdzeniu, iż Anglia była kolebką demokratyzmu europejskiego.Tam właśnie powstała WIELKA KARTA SWOBÓD, The Great Charter. Jest to akt wydany w Anglii w 1215 r. przez króla Jana bez Ziemi pod naciskiem baronów a popartych przez hierarchię kościelną. Formalnie Wielkiej Karcie Swobód nadano charakter dobrowolnego przywileju, jednocześnie miała ona cechy umowy między królem a jego wasalami. Po raz pierwszy prawnie ograniczała samowolę władzy królewskiej wobec społeczeństwa. Wśród głównych postanowień gwarantowała swobody Kościoła, uzależniała nakładanie podatków od zgody ogólnej rady królestwa (tj. zgromadzenia głównych wasali królewskich), zakazywała więzienia lub karania jakiegokolwiek wolnego człowieka bez wyroku sądu, ograniczała arbitralne sądownictwo urzędników królewskich, zakazywała nakładania nadmiernych obciążeń na rycerstwo i wolnych chłopów, potwierdzała swobody miast (zwł. Londynu), gwarantowała wolność handlu. Ponadto ustanawiała radę 25 baronów, która w razie łamania przez króla postanowień Wielkiej Karty Swobód mogła zorganizować opór przeciwko królowi. Wielka Karta Swobód uchodzi za wstęp do parlamentaryzmu i udziału społeczeństwa w rządach. Jest uznawana za jedną z ustaw zasadniczych Wielkiej Brytanii i gwarancję wolności obywatelskich. Od niej liczą się początki parlamentu angielskiego, zwoływanego przez króla w celu uzyskania zgody społeczeństwa na nałożenie np. nowych podatków.