2.Rola mikroskładników pokarmowych Skutki obecności mikroskładników pokarmowych w środowisku są zdumiewające. Wprawdzie ilościowe zapotrzebowanie roślin na te składniki jest niewielkie, nie mniej są one dla roślin konieczne. Jest zatem zupełnie oczywiste, że pierwiastki te nie stanowią materiału budulcowego rośliny: ilości, w jakich rośliny je pobierają, są niewspółmiernie małe, aby mogły one spełniać tę rolę. Niektóre z funkcji mikroskładników pokarmowych związane są z procesami enzymatycznymi. Pierwiastki występujące w formie anionów, jak bor i molibden, mogą być częścią składową cząsteczki enzymu. Śladowe ilości tych pierwiastków wystarczają dla wytworzenia odpowiedniej ilości enzymów katalizujących jakiś podstawowy proces w roślinie. Pierwiastki występujące w postaci kationów (np. miedź) spełniają funkcję koenzymów uczynniających enzym, lecz nie wchodzą w skład jego cząsteczki. Niektóre z mikroskładników pokarmowych uczestniczą w procesach oksydacyjno-redukcyjnych. Pierwiastki takie, jak żelazo, miedź i mangan, mogą bowiem zmieniać wartościowość i w ten sposób wchodzić w reakcję utleniania-redukcji. Niektóre mikroskładniki pokarmowe uczestniczą w wytwarzaniu chlorofilu. Niedobory tych pierwiastków mogą u roślin objawiać się podobnie jak głód azotowy (wybielenie roślin). Sorki,ale pierwszego nie umiem zrobić:( POZDRAWIAM;*
Przeciwciała lub immunoglobuliny – białka wydzielane przez komórki plazmatyczne (czyli pobudzone limfocyty B) w przebiegu odpowiedzi immunologicznej typu humoralnego, które mają zdolność do swoistego rozpoznawania antygenów.