Ostatnia z takich gigantycznych erupcji miała miejsce ok. 75 000 lat temu na Sumatrze. Znajdujący się tam wówczas wulkan Toba wybuchł gwałtownie, wyrzucając w powietrze 2800 km sześciennych lawy i popiołu. Podobnie, jak w przypadku Krakatau, góra wulkaniczna przestała istnieć - na jej miejscu powstała kaldera, którą po pewnym czasie wypełniło długie na 100 i szerokie na 30 km jezioro Toba - będące zresztą jednym z najpiękniejszych miejsc w całej Indonezji. Wybuch wulkanu Toba miał dramatyczne skutki dla ziemskiej biosfery. W promieniu setek kilometrów zagłada była totalna - wszystko zostało spalone przez chmury piroklastyczne, zmiecione przez falę uderzeniową i pogrzebane pod grubą warstwą lawy i popiołu. Efekty erupcji nie ograniczały się jednak wyłącznie do skutków w bezpośrednim sąsiedztwie wulkanu. Olbrzymie ilości wyrzuconego do atmosfery popiołu poważnie ograniczyły ilość docierającego do ziemi światła słonecznego. Nastąpiło coś w rodzaju "zimy nuklearnej" - takiej, jak najprawdopodobniej nastąpiłaby wskutek wojny atomowej. Istnieją uzasadnione podejrzenia, że wybuch wulkanu Toba przyspieszył nadejście ostatniej epoki lodowej - która skończyła się dopiero 10 000 lat temu. Istniejący już w momencie erupcji gatunek Homo Sapiens wskutek wywołanych nią zmian klimatycznych znalazł się na granicy wymarcia - ocenia się, że istniejąca na świecie populacja zmniejszyła się wówczas do kilku tysięcy osób.
