Aleksy Dawidowski, przez kolegów żartobliwie nazywany Glizda lub Alek, to jeden z bohaterów „Kamieni na szaniec” Alek urodził się 3 listopada 1920 roku. Wychowywał się w domu pełnym miłości i ciepła. Zarówno jego ojciec-pracownik fabryki i społecznik. Jak i matka-kobieta mądra i życzliwa, wpoili swemu synowi zasady i wartości, którymi kierował się w życiu. Aleksy był wielkim miłośnikiem kina, świetnie jeździł na nartach, uwielbiał samotne wycieczki i lubił góry. Był harcerzem, członkiem podziemnej organizacji Wawer, dowódcą drużyny GS i sierżantem podchorążym. Zmarł na skutek odniesionych ran w akcji odbicia Rudego. 30 marca 1943 roku został pośmiertnie odznaczony krzyżem Virtuti Militari. Alek odznaczał się wysokim wzrostem; szczupłą sylwetką. Miał płową czuprynę, a na roześmianej twarzy błyszczały błękitne oczy. Chłopiec ten mówił bardzo szybko i przy byle okazji wpadał w zachwyt. Dzięki Bukom nauczył się panować nad sobą i zachowywać spokój w chwilach ważnych. Alek był osobą niespokojną, spragnioną niecodzienności, przygody i mocnych wrażeń. Właśnie te cechy osobowości sprawiły, że podejmował się zadań najtrudniejszych, niebezpiecznych i niemal niewykonalnych. Na szczególną uwagę zasługuje słynna „akcja Kopernikowska”, której bohaterem był właśnie Alek. Zadanie to było jego pomysłem. Nie zważając na niebezpieczeństwo, usunął płytę z pomnika Mikołaja Kopernika, zasłaniającą polski napis: „Mikołajowi Kopernikowi - Rodacy”. Nie należy zapominać o innych akcjach Małego Sabotażu, w których Aleksy wraz z kolegami brał udział.: gazowanie kin, pisaniu patriotycznych haseł na murach, zawieszaniu polskich flag z okazji świąt państwowych, akcji przeciw fotografom itd. Te wszystkie czyny świadczą o niezwykłej odwadze Alka. Aleksy był osobą bezpośrednią, życzliwą i nieco nieśmiałą(uwidacznia się to w jego kontaktach z Basią), a jego uczynność czasem aż krępowała otoczenie. Alek nie potrafił przejść obojętnie obok osoby potrzebującej, cierpiącej. Przykładem tego może być akcja pod Dębem Wielkim, w której chłopiec pokazał jak wspaniałym potrafi być organizatorem i przywódcą. To właśnie on zorganizował pomoc dla poszkodowanych, rannych i umierających na skutek zbombardowania pociągu przez Niemców. Jako jedyny też pomógł człowiekowi, który zranił się siekierą w nogę, zachował zimną krew, gdy inni nie wiedzieli jak pomóc. Alek przyciągał kolegów, dla niektórych był wzorem, dla innych wspaniałym przyjacielem i towarzyszem walki. Aleksy stawiał siebie, swoje potrzeby na dalszym planie, najważniejszy był dla niego drugi człowiek. Ten niezwykły chłopiec poniósł największą ofiarę, oddał coś, co człowiek ma najcenniejszego- życie. Nie wahał się umrzeć, by ocalić Rudego.
