powieść autorstwa J. R. R. Tolkiena, wydana w 1937 roku. Opowiada o wyprawie podjętej przez hobbita Bilba Bagginsa, trzynastu krasnoludów (Thorin, Oin, Glóin, Balin, Dwalin, Fíli, Kíli, Dori, Nori, Ori, Bifur, Bofur, Bombur) i czarodzieja Gandalfa do siedziby smoka Smauga, która ma na celu zabicie go i odzyskanie zagarniętego przez niego skarbu. Powieść uznawana jest za prolog Władcy Pierścieni. Grupa wędrowców w czasie swej podróży doznaje wielu niebezpiecznych przygód. Zawsze jednak wychodzi z nich cało, a to dzięki magicznemu pierścieniowi, który czyni Bilba niewidzialnym. Bilbo znalazł pierścień w jaskini Golluma. Zarówno Hobbit, jak i Władca Pierścieni powstały pod wpływem staroangielskich legend, którymi interesował się Tolkien. Powieść jest ceniona za dokładnie obmyślony przez autora świat hobbitów, elfów i innych magicznych stworzeń.
