Zad.1
Jezioro Ełckie jest jednym ze 120 największych i 8 najgłębszych jezior Polski. Jezioro to jest otoczone zabudową miasta Ełk oraz wsi Chruściele i Barany, a także polami uprawnymi. Głównym źródłem zanieczyszczeń wody są miasto Ełk, pola uprawne oraz tereny rekreacyjne zlokalizowane wzdłuż wschodniego brzegu jeziora. Brzegi przeważnie niskie i bezleśne. Od zachodu wpada krótka struga z jeziora Sunowo, natomiast z południowej strony wpada strumień z pobliskiego jeziora Jezioro Szarek.
Przewężenie rozdziela jezioro na dwie części: północną (Małe Ełckie) i południową (Duże Ełckie). Na wyspie, połączonej mostami i drogą znajduje się zamek krzyżacki.
Przez jezioro przepływa rzeka Ełk, która wpada do jego środkowej części i wypływa z plosa południowo – zachodniego. Zbiornik od strony północno – zachodniej łączy się z jeziorem Sunowo, a od południowego zachodu z jeziorem Szarek. Misa jeziora ma kształt bumerangu. Długość maksymalna jeziora wynosi 4,000 m a szerokość 3,500 m linia brzegowa jest silnie rozwinięta. Jej długość wynosi 18,650 ma wskaźnik rozwoju 2,70. Jezioro jest wyraźnie zróżnicowane morfometrycznie i dzieli się na trzy, wyraźnie wykształcone plosa:
* ploso północne, oddzielone od reszty jeziora sztucznym półwyspem i mostem drogowym
* ploso środkowe, oddzielone od północy wspomnianym półwyspem a od południa wyraźnym przewężeniem i wypłyceniem
* ploso południowe
Jezioro jest głębokie. Dno jest urozmaicone. Tworzy szereg głęboczaków i wypłaceń. Najgłębsze miejsce jeziora znajduje się w północnej części plosa środkowego. W plosie tym znajdują się także inne zagłębienia o znacznej głębokości. Stoki misy jeziornej w całym plosie są bardzo strome, co utrudnia prowadzenie odłowów, zarówno sprzętem ciągnionym jak i stawnym. Ploso północne jest płytsze. Posiada dwa głęboczaki, o głębokości przekraczającej 23 m stoki misy są tu łagodniej nachylone. Ploso południowe jest najpłytsze. Jego głębokość tylko nieco przekracza 10 m. Stoki misy jeziornej tego plosa są nachylone łagodnie. Dno tworzy szereg płycizn. Na trzech z nich utworzyły się wyspy trzcinowe. Otoczenie jeziora tworzą zabudowania miasta Ełk oraz wsi Chorściele i Barany, a także pola uprawne. Udział lasów i nieużytków jest niewielki. Zbiornik jest w stosunkowo niewielkim stopniu wykorzystywany do celów rekreacyjnych. Jezioro Ełckie wymieniane było jeszcze w 1928 roku jako wyjątkowo czyste (oligotroficzne) o bardzo dobrych warunkach tlenowych w hipolimnionie, o czym świadczyło występowanie skorupiaka refiktowanego Pallasea quadrispinosa. W 1986 r stwierdzono przekształcanie jeziora w typ eutroficzny, a w 1991 r dalsze pogarszanie warunków tlenowych wykazujące na postępujący proces eutrofizacji. Wystąpiło niezwykłe przyśpieszenie eutrofizacji następujące w warunkach naturalnych w okresie tysięcy lat.
