Nów Faza, od której zaczyna się odliczanie lunarnego cyklu. Podczas nowiu Księżyc wschodzi o świcie i zachodzi razem ze Słońcem, a jego tarcza nie jest przez nie oświetlona, przez co jest niewidoczna dla ziemskich obserwatorów (poza zaćmieniem Księżyca). Dlatego spostrzeżenie młodego sierpu Księżyca gołym okiem zdarza się bardzo rzadko. 24-godzinny Księżyc jest oddalony od Słońca o zaledwie 13 stopni, a światło towarzyszące zachodowi sprawia, że zaobserwowanie go staje się niemożliwe bez wykorzystania specjalnych przyrządów optycznych. Teoretycznie jednak, 14,5-godzinny Księżycowy sierp w odległości kątowej wynoszącej 7,6 stopnia od Słońca może zostać zobaczony przez lornetkę. Rosnący rogalik Podczas tej fazy Księżyc wschodzi rano i zachodzi trochę po zachodzie Słońca. Tarcza Księżyca przybiera tu kształt wyraźnego sierpu, zbliżając się powoli do półksiężyca. Pierwsza kwadra Zwana również dichotomią (dychotomią) - fazą środkową. Księżyc wschodzi w południe i zachodzi o północy, przez co można go bardzo wygodnie obserwować. W kulminacyjnym punkcie fazy Księżyc, Ziemia i Słońca tworzą ze sobą kąt prosty. Fazę tą określa się mianem "pierwszej kwadry" w celu wskazania, że przeminęła pierwsza ćwiartka lunacji. Tarcza Księżyca jest w tej fazie oświetlona w połowie i z wyglądu przypomina literę D. Garbaty księżyc rosnący W tej fazie Księżyc wschodzi po południu i zachodzi około godziny trzeciej nad ranem. Większa część tarczy jest oświetlona, zbliżając się do pełni. Pełnia Pełnia następuje 14 dni i 19 godzin po nowiu. Podczas pierwszej połowy czternastego dnia cyklu ostatnie ślady na zachodzie stopniowo się zmniejszają. Przez lornetkę obserwator widzi, że cała księżycowa tarcza jest oświetlona. Pełnia jest także fazą, z którą związane jest najwięcej legend, przesądów, mitów, opowieści i paranormalnych aktywności. Faktem jest za to, że podczas pełni Księżyc najsilniej oddziaływuje na Ziemię i żyjące na niej stworzenia, a poziom wód znacząco się podwyższa (nie tylko w morzach i zbiornikach wodnych, ale i w roślinach, jak i w organizmach zwierzęcych). Całkowita pełnia (czyli taka, przy której 100% dysku jest oświetlone przez Słońce) przypada dokładnie na jeden dzień - przez resztę dni "okalających" datę pełni tarcza Księżyca oświetlona może być w około 99-97%. Gołym okiem różnica ta jest jednak niezauważalna. Księżyc malejący Księżyc wschodzi wieczorem i zachodzi rano. Tarcza Księżyca oświetlona jest przez Słońce w dużej części, jednak obszar ten stopniowo maleje, a kształtem dysk zaczyna przypominać literę C. Ostatnia kwadra / Trzecie kwadra W czasie tej fazy Księżyc wschodzi o północy i zachodzi w południe, a przez Słońce oświetlona jest druga połowa tarczy. Obszar oświetlany promieniami słonecznymi kurczy się, coraz bardziej przypominając sierp litery C. Księżyc balsamiczny / Ciemny księżyc Zbliża się koniec cyklu, Księżyc schodzi około godziny 3 nad ranem i zachodzi po południu. Widoczny jest jedynie przypominający literę C sierp. 28-dniowy sierp jest możliwy (choć trudny) do zaobserwowania z pomocą lornetki - znajduje się wtedy jakieś 19 stopni od Słońca. Dla obserwatorów znajdujących się na półkuli północnej najlepszym czasem na podziwianie tej fazy jest jesień (wrzesień i październik), kiedy to poranna ekliptyka tworzy najostrzejszy kąt z horyzontem, tuż przed wschodem Słońca. Może pomogłem :) Czekaj na najlepszą :)
Odpowiedź na zadanie masz w załączniku :) Pozdrawiam.
