sztuka polska po II wojnie swiatowej DAJEE NAJ

Wiek dwudziesty stworzył w sztuce wiele nowych technik; oprócz techniki olejnej, zaczęto stosować akryl, a także techniki mieszane, montaże i asamblaże. Pojawił się też zupełnie nowy gatunek sztuki zwany happeningiem ( jest wyrazem stosunku do rzeczywistości i może wyrażać się w różnych kształtach).

SZTUKA POLSKA PO II WOJNIE SWIATOWEJ: W 1945 r reaktywowano dwie zasłużone szkoły artystyczne: w Warszawie i w Krakowie (0d 1956 i 57 nazwane Akademiami sztuk pięknych). MALARSTWO: (tradycjonalizm i awangarda pierwszych dziesięcioleci po wojnie): W Polsce powojennej, jesli pominąć nietwórczy, formalnie anachroniczny SOCREALIZM, czyli realizm socjalistyczny, nurt sztuki zachowawczej tworzył bardzo artystycznie wartościowy KOLORYZM. Przedstawiciele: Wacław Taranczewski, Jan Cybis, Eugeniusz Eibisch, Piotr Potworowski, Józef Czapski. Styl malarski każdego z kolorystówuległ silnemu zindywidualizowaniu po II W.Ś. Miejscem powojennych narodzin orientacji uznawanej za awangardową był Kraków, a jej zalążkiem Grupa Młodych Plastyków. Powołana do zycia jeszcze za czasów okupacji, u boku działającego w konspiracji Teatru Niezależnego Tadeusza Kantora, reaktywowana w roku 1945, zgromadziła artystów niepowiązanych żadnym programem, a jedynie połączonych sprzeciwem wobec KOLORYZMU i REALIZMU. GRUPA KRAKOWSKA : Działało w niej kilku artystów: Tadeusz Kantor, Tadeusz Brzozowski, Jerzy Nowosielski, mARIA Jarema. Awangarda krakowska spod znaku Młodej Plastyki , w latach socrealizmu (1949-1955) zmuszona do zaniechania manifestacjii swoich artystycznych przekonań, ożyła w 1957 pod nazwą II GRUPY KRAKOWSKIEJ z udziałem jeszcze artystów takich jak: Jan Tarasin, Jerzy Tchórzewski, Kazimierz Mikulski. Głównym animatorem IIGRUPY KRAKOWSKIEJ był Tadeusz Kantor - łączący działalność na polu malarstwa z teatrem, happeningiem, performancem, twórca Teatru Niezależnego i Teatru Cricot 2. Polski reprezentant nurtu INFORMELU w sztuce polskiej oraz bliskiemu temu kierunkowi MALARSTWU MATERII - obrazów formowanych z ugniecionych i utwardzonych tkanin. MALARSTWO ABSTRAKCYJNE POLSKIE: dążenia malarzy nawiązujących do tradycji konstruktywizmu skupiały się raczej w Warszawie, gdzie pracował HENRYK STAŻEWSKI oraz w Łodzi - działał WŁADYSŁAW STRZEMIŃSKI (twórca unizmu). RZEŹBA: Xawery Dunikowski, Jerzy Jarnuszkiewicz, Gustaw Zemła, Marian Konieczny, rzeźby-pomniki Władysława Hasiora, Alfons Karny, Marian Wnuk, Alina Ślesińska, ALINA SZAPOCZNIKOW, MAGDALENA ABAKANOWICZ, IGOR MITORAJ, ADAM MYJAK, ANTONI RZĄSA, STANISŁAW KULON. INNE MEDIA: KONCEPTUALIZM: głoszący przewagę opisanego pomysłu na dzieło nad samym dziełem: Edward Krasiński, Jerzy Rosołowicz, geometrysta Zbigniew Gostomski, ROMAN OPAŁKA . INSTALACJE I ENVIRONMENTS ("otoczenie"): Jerzy Bereś, Mirosław Bałka, Zbigniew Gostormski, Leon Tarasewicz z polskiej szkoły koloryzmu o prostocie kojarzącej się z minimal artem. HAPPENING: ("wydarzenie") Allan Kaprow w 1959 roku, jednak twórcą był Tadeusz Kantor . Znanym aranżerem happeningów był także Jerzy Bereś i Zbigniew Warpechowski. BODY ART - okaleczanie własnego ciała: Z. Warpechowski (podpalanie sobie włosów na jednym w happeningów) TEATR PLASTYCZNY (autorski): Leszek Mądzik - teatr milczący, bez słów działający na widza, jego wyobraźnię; Józef Szajna - malarz, scenograf, autor kolaży, asamblaży i environments z użyciem masek , kukieł, nadpalonych tkanin, zużytych ubrań; Tadeusz Kantor - twórca Teatru Cricot 2