Opisz ewangelie pierszą wielkiego postu

1-a niedziela Wielkiego Postu Pwt 26,4-10; Rz 10,8-13; Łk 4,1-13 Ewangelia pierwszej niedzieli Wielkiego Postu mówi o trzech pokusach diabła. Kusiciel bynajmniej nie jest obrazem naszych ludzkich psychicznych słabości, ale duchową istotą, która prowadzi nas na manowce. Pierwsza pokusa: ‘Kamień zamienić na chleb’ – to zająć się wyłącznie przerabianiem węgla na pieniądz – aby mieć co zjeść, w co się ubrać, za co zbudować dom. Odpowiedź Jezusa: ‘Nie samym chlebem’… Chlebem też, ale nie samym. Druga pokusa: ‘Posiąść świat, dzięki odrzuceniu Boga’. Stara pokusa: Rewolucja Francuska – wolność, równość, braterstwo – lecz bez Boga. Sowiecka Rewolucja Październikowa – zbudujemy nowy świat, i nie damy się omamić religii. Niszczenie cerkwi, kościołów… Odpowiedź Jezusa: ‘Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon’ – ‘Bogu swemu’. ‘Bogiem moim’, Bogiem Izraela, Bóg stał się, gdy wyprowadził go z Egiptu, z domu niewoli i zawarł z nim przymierze na Synaju (pierwsze czytanie). Trzecia pokusa: ‘Rzuć się w dół, jesteś przecież Synem Bożym, nic ci się nie stanie’. Takiej pokusie ulegamy – my ludzie – gdy np. beztrosko sięgamy po alkohol, aż ku naszemu zdziwieniu uświadomimy sobie, że jesteśmy uzależnieni. ‘Przecież troszkę wódeczki na rozgrzewkę, albo jedno piwo, nie zaszkodzi’… Podobnie – hormonalne środki tzw. antykoncepcyjne (najczęściej w praktyce wczesnoporonne). Ile kobiet, dla fałszywej wolności w tej sferze, do końca życia ma rozregulowany układ hormonalny, łącznie z nabieraniem cech męskich… Odpowiedź Jezusa: ‘Nie będziesz wystawiał Boga swego na próbę’ .To znaczy – będziesz szanował Stwórcę i jego stworzenie, prawa jakie swojemu dziełu nadał. Będziesz podchodził do stworzenia, do swego ciała ze czcią, ‘nabożeństwem’ (łac. pietas, pobożność).

Nad Jordanem Jezus został rozpoznany przez Jana Chrzciciela, wskazany jego uczniom jako Syn Boga i Mesjasz napełniony Duchem Świętym. Od tego czasu Jezus jako człowiek napełniony staje się przykładem i wzorem napełnienia i życia w Duchu Świętym. Napełniony Duchem oznacza bycie zależnym zależnego od prowadzenia i mocy Ducha Świętego. Rozpoczynając misję Mesjasza w Izraelu, Jezus w mocy Ducha poddał swoją ludzką naturę próbie ze strony diabła. Próba nie jest pokusą do jakiegoś grzechu. Próba zmierza do odciągnięcia Jezusa od wypełnienia Jego misji w świecie. Ludzie potrzebują zbawienia Bożego, potrzebują też wiele innych rzeczy. Próbę Jezusa przeprowadza w spolszczonej nazwie diabeł, etymologicznie oszczerca. To zbuntowany anioł oczerniający, obmawiający Boga i ludzi. Zna prawdę, lecz kłamie. Taka próba nie jest pokusą i nie zostało tu użyte słowo pokusa, kuszenie Jezusa do występku. Łukasz opisuje przebieg próby ciała, duszy i ducha Jezusa, jego ziemskiej, ludzkiej natury. Próbie poddał się napełniony Duchem Syn Boga, próbie zostało poddane Jego całe człowieczeństwo. Próba ciała rozpoczęła się od postu i odczucia głodu. Diabeł nie chce, aby w świecie objawił się Syn Boży. Chce zająć Jezusa produkcją chleba z kamieni. Moc Boga będzie się ujawniać w uzdrowieniach i cudach oraz w potędze słowa Bożego. Przynajmniej dwa razy zostanie rozmnożony chleb. Zwycięstwo Jezusa w próbie ciała jest wzorem dla przyszłych naśladowców Jezusa w odniesieniu do potrzeb materialnych. Próba duszy rozpoczęła się od pokazania własności diabła, ziemskich królestw i ich bogactwa, przepychu oraz poddanych. Jezus rozpoczyna służbę w celu zbawienia wszystkich ludzi poddanych szatanowi. Próba polega na tym, czy Jezus wybierze władzę i bogactwo, czy wybierze ukazanie ludziom miłości wiernego Boga, aby zawrzeć z nimi wieczne przymierze przez Jego krew. Bogactwo i przepych pociąga ludzką duszę i często odwraca uwagę od prawdziwego celu życia. Diabeł jest bardziej uzurpatorem, niż rzeczywistym władcą ziemskich królestw. Jedyne, co mógłby teraz osiągnąć, to uczynić z Jezusa politycznego, militarnego Mesjasza, jakiego oczekiwała większość ówczesnych Żydów. Bóg jest wystawiany na próbę kiedy człowiek lekkomyślnie mówi o tym, że miłuje Boga, a nie jest gotowy zaryzykować życia dla Niego lub wyrzec się jakiegoś bogactwa. Jezus został ukazany jako ten, który miłuje Boga doskonale. Zwycięstwo Jezusa w próbie duszy jest wzorem dla przyszłych naśladowców Jezusa w odniesieniu do potrzeb duszy ludzkiej. Próba ducha Jezusowego rozpoczęła się od wykorzystywania obietnicy Boga do innego celu niż się odnosiła. Aniołowie ochroniliby Syna Bożego w rzeczywistej potrzebie, ale nie w samobójczym skoku ze szczytu świątyni. Obietnice Boga nie są przeznaczone do dowolnego stosowania. Nie są też przeznaczone po to, by człowiek wymuszał ich stosowanie przez Stwórcę. Diabeł cytuje tutaj fragment Psalmu 91 wyrywając go z kontekstu, daje do zrozumienia, że opieka aniołów dotyczy wszystkich wydarzeń, które spotykają wiernego sługę Bożego, lecz Psalm nie zachęca do poszukiwania niebezpieczeństw. Zwycięstwo Jezusa w próbie ducha jest wzorem dla przyszłych naśladowców Jezusa w odniesieniu do potrzeb duchowych, stosowania słowa Bożego do celu, dla którego zostało przeznaczone. Ewangelia Łukasza, podobnie jak pozostałe ewangelie umieszcza tu początek działalności misyjnej Jezusa. Zanim Jezus wyruszy do Galilei sprawdza swoją gotowość do pełnienia służby Ojcu, która zakończy się odrzuceniem i śmiercią. Od zwycięskiego Jezusa diabeł odstąpił. diabeł. Jezus pozostanie napełniony Duchem i Jego w mocy wypełni zamiary Ojca w niebie. Uczniowie otrzymali wzór życia w Duchu Świętym. Jezus zwyciężył próby, osiągając dojrzałość w dziedzinie zaspokajania potrzeb. Jest przygotowany do służby misyjnej, do wypełnienia zadania jakie otrzymał od Ojca. Wkrótce poznają Go mieszkańcy Galilei.