Napisz analizę i interpretacje wiersza "O sobie"Jana Andrzeja Mosztyna

Jan Andrzej Morsztyn jest najbardziej znanym polskim poetą barokowym. Zaliczany jest do kręgu poetów "światowych rozkoszy". Reprezentował dworski nurt w literaturze baroku. Swe utwory wydał w dwóch zbiorach: "Kanikuła albo Psia gwiazda" i "Lutnia", które prawie całe poświęcone są kultowi milości. Jednym z wierszy ze zbioru"Lutnia" jest utwór "O sobie". Jest to typowy tekst barokowy, w ktorym mamy do czynienia z przerostem formy nad treścią. Autor używa wielu środków peotyckich m. in. anafory np. (...) Nie tyle babskich strzał krymskie sajdaki, nie tyle gwoździ indyjskie karraki", epitetów: toczonych pacierzy, jedwab miele. Gromadzi liczne okreslenia mające zilustrować ogromną ilość "(...) bólów dla mej Katarzyny". Zestawienie dla janczarskich, wloskich kortegian gondul, indyjskich koralików, tęcz i zórz i tym podobnych "eleganckich" nazw z kłopotami małżeńskimi w zakończeniu wiersza budzi śmiech zaskoczonego czytelnika. Stąd wniosek, ze wiersz jest popisem mistrzostwa poetyckiego, sprawności pióra Jana Andrzeja Morsztyna, a jego jedyną wolą jest czysta rozrywka i autora bawiącego się słowem i odbiorcy zaskoczonego niespodziewanym finałem. Być może wiersz ten dla współczesnych Janowi Morsztynowi miał więcej znaczeń, o ile znali ową Katarzynę. Nam niestety nie jest dane wiedzieć, o kim dokładnie jest mowa w wierszu. Nie posiadamy o niej żadnych informacji. Trudno jest więc zinterpretować "bóle", podmiotu lirycznego i dlatego nasza interpretacja jest o ten szczegół uboższa.