Kleryków 1872r. Drogi Pamiętniku! Dzisiaj byłem światkiem wielu wydarzeń, ale wydarzyło się coś jeszcze. Szedłem dzisiaj na Górkę, na nasze spotkanie, gdzie się uczymy i poznajemy polską literaturę. Szedłem, gdy tu patrzę a w stronę naszej Górki zbliżał się pan Majewski. Nie zauważył mnie. Nie wiedziałem co robić. Skąd on się o naszych spotkaniach dowiedział? - pomyślałem. Szybko wpadłem na pomysł i obrzuciłem go błotem wykorzystując porę zmroku. Ostrzegłem tym grupę przyjaciół, która szybko się zebrała i znikł za nami wszelki ślad. To było tylko jedno wydarzenie z tego dnia. Dzisiaj też zostałem ukarany za to, że przeszkadzałem w prowadzeniu lekcji i musiałem zostać po lekcjach w kozie. Wogóle nie rozumiem metod jakimi sugerują się nauczyciele, nasi rusyfikatorzy. Co oni chcą tym uzyskać? Jestem Polakiem i zawsze nim będę! - Tego hasła się trzymam. To był M. Borowicz:) Kleryków 1875r. Mój drogi pamiętniku! Mój pierwszy dzień w gimnazjum wyglądał miej więcej tak... Przyszedłem punktualnie do szkoły, nie przejmując się niczym. Myślałem o szkole pozytywnie, ale wcale tak nie było. Poznałem moich kolegów z klasy. Wydawali się fajni, ale zaraz zaczęli się ze mnie naśmiewać i dokuczać mi. Śmiali się z mojego pochodzenia i mojego wyglądu. Uderzyłem jednego z prześmiewców w twarz, dyrektor natychmiast podjął decyzję o usunięciu mnie z gimnazjum. Wtem nieoczekiwanie wstawił się za mną Marcin Borowicz. Na jego prośbę inspektor Zabielski przekonał dyrektora, aby dać mi jeszcze jedną szansę. Muszę ją dobrze teraz wykorzystać i panować nad sobą. Powiedział że jest to moja ostatnia szansa. Na lekcjach jest nudno, bo nie uczymy się nic na j. polskim tylko siedzimy, a na innych przedmiotach też jesteśmy pod władzą rusyfikatorów, którzy wymagają od nas więcej niż możemy. Chcą byśmy zrzekli się obywatelstwa polskiego i stali się ich podwładnymi. Ja tego nigdy nie uczynię. Jestem Polakiem i nim będę do końca życia i nic tego nie zmieni! To był okropny dzień.
