Mowa obrończa Antygony.

Wysoki Sądzie i szanowni zgromadzeni!
W swym dzisiejszym wystąpieniu chciałam zająć stanowisko obrońcy Antygony. Moja klientka została niesłusznie skazana. Chciała pochować swojego brata nie zważając na to, jakim człowiekiem był za życia. Antygona była osobą bardzo wierzącą, dlatego uważała, ze prawo nadane przez ziemskiego króla jest sprzeczne z prawem boskim, które mówiło, iż każdemu człowiekowi należy się ceremonia pogrzebowa. Była świadoma konsekwencji popełnianego czynu. Kierowała się dobrem moralnym, a przede wszystkim miłością do brata. Król karząc ją myślał tylko o swoim autorytecie i interesie państwa. Wydając karę na Antygonę nie brał pod uwagę uczuć, jakie nią kierowały, udowodnił, że jest człowiekiem o sercu z kamienia, które nie odczuwa żadnych uczuć. Antygona natomiast udowodniła, że rodzina jest najważniejsza i powinno się ją stawiać na pierwszym miejscu. Proszę o całkowite oczyszczenie z zarzutów mojej klientki.