potrzebuję napisać opis jakiegoś budynku np. pałacu kultury

potrzebuję napisać opis jakiegoś budynku np. pałacu kultury
Odpowiedź

Two months ago I visited the Palace of Culture & Science in Warsaw in Poland. I had a fantastic time and I learnt a lot about this beautiful and famous landmark. This building was built from 1952 to 1955. The Palace of Culture & Science is the highest building in Warsaw. The first thing I noticed about the building was that it looked like a giant pencil with a tall, pointed top. It is 231m high and has 62 floors. The Palace of Culture & Science in Warsaw was designed by Lew Rudniew. I was sad when it was time to leave. I had a marvelous time there and I hope to go there again one day.

Pałac Kultury i Nauki Położenie: Plac Defilad 1, Warszawa, Polska Czas powstania 2 maja 1952 - rozpoczęcie budowy 1955 r. - zakończenie budowy Typ Muzeum, biurowiec Materiały Kamień, piaskowiec Wysokość 230,68 m - do wierzchołka iglicy 167,68 m - bez iglicy Powierzchnia 123 084 m2 (1 324 876 ft2) 817 000 m3 (28 840 100 ft3) - kubatura Architekci Lew Rudniew Opis obiektu Najwyższy budynek w Polsce, ma 42 piętra. Na 30. piętrze, na wysokości 114 m, znajduje się taras widokowy. W Pałacu Kultury znajduje się 3288 pomieszczeń. Wieżowiec został wzniesiony jako dar narodu radzieckiego dla Polski. Pomysłodawcą projektu był Józef Stalin. Architekt L. W. Rudniew chciał aby biurowiec był w stylu polskim, więc objechał znane miasta np.: Kraków, Chełm, Zamość, w celu zgromadzenia potrzebnych informacji i zapoznania się z polską architekturą. Rudniew ze swoim zespołem stworzyli pięć projektów, Polacy wybrali projekt 120-metrowego budynku, lecz ich ambicje były znacznie większe, co pozwoliło im na budowę znacznie większego budynku. Przy budowie brało udział ok. 3 500 robotników rosyjskich, którzy mieszkali w specjalnie dla nich wybudowanym osiedlu z kinem, stołówką, świetlicą i basenem. W czasie budowy w wypadkach przy pracy zginęło 16 Rosjan. W 1956 r. rozpoczęła się seria samobójczych skoków z tarasu na 30. piętrze, najpierw skoczył Francuz, po nim jeszcze skoczyło siedmiu Polaków. Po tych incydentach zdecydowano się na założenie krat. W sylwestrową noc na szczycie Pałacu Kultury odsłonięty został największy w Europie zegar, jego cztery tarcze mają średnice po 6 metrów. Jest to zarazem najwyżej położony zegar wieżowy na świecie.

a może być zamek w Niepołomicach ???:) Niepołomice zostały założone prawdopodobnie jeszcze w XIII wieku, choć pierwsza pewna informacja o osadzie pochodzi z 1349 roku. Zamek myśliwski wzniósł na pewno Kazimierz Wielki, co poświadczają kronikarze Jan z Czarnkowa i Jan Długosz. Położony niedaleko stołecznego Krakowa w borach pełnych zwierzyny, stał się częstym miejscem wypoczynkowego pobytu króla. Zamek wzniesiony był z cegły na kamiennych fundamentach, na planie zbliżonym do kwadratu o boku niespełna 60 metrów. W narożnikach północno-wschodnim i północno-zachodnim znajdowały się prostokątne w planie wieże, dwa skrzydła położone były wzdłuż wschodniego i południowego boku założenia. Oba skrzydła były dwukondygnacjowe, południowe miało dwa trakty a wschodnie jeden. Wjazd znajdował się w murze kurtynowym zachodnim. Prawdziwy rozkwit zamku miał miejsce za Władysława Jagiełły, który równie często jak polowania organizował tu spotkania rady królewskiej. Po zwycięstwie w Wielkiej Wojnie z Krzyżakami król, wracając do Krakowa, dojechał do Niepołomic a stąd pieszo udał się do katedry wawelskiej złożyć zdobyte chorągwie. Kolejnym władcą, który przyczynił się do wzrostu znaczenia Niepołomic był Zygmunt Stary. Za jego też czasów po 1506 roku dokonano poważnej rozbudowy zamku. Powstało założenie czteroskrzydłowe, do istniejących budynków dodano skrzydło północne dwutraktowe oraz zachodnie jednotraktowe. Dookoła dziedzińca wzdłuż wszystkich skrzydeł założono drewniane krużganki, a bramę wjazdową umiejscowiono w południowym skrzydle. Syn Zygmunta Starego - Zygmunt August również dbał o rezydencję w Niepołomicach. Po pożarze, który uszkodził zamek w 1550 roku król powierzył prace remontowe powiązane z rozbudową założenia Tomaszowi Grzymale. Prace trwały do 1571 roku i w ich wyniku wszystkie skrzydła podniesiono o jedną kondygnację. W pracach prawdopodobnie brał też udział Santi Gucci. Zamek pozostawał rezydencją królewską do 1586 roku, potem został przekazany starostom. Nie przeprowadzano w tych czasach większych prac budowlanych, jedynie w 1637 roku Aleksander Michał Lubomirski przebudował krużganki na murowane. Podczas potopu szwedzkiego zamek został uszkodzony oraz ogołocony z wyposażenia. Potem powoli niszczał a prace remontowe miały powierzchowny charakter. Około 1800 roku, w wyniku adaptacji przez Austriaków na koszary, rozebrana została najwyższa kondygnacja. Od początku XIX wieku przeprowadzane były znów dość powierzchowne remonty. Dopiero odbudowa prowadzona w końcu ubiegłego wieku przywróciła zamkowi świetność z czasów królewskiego panowania na zamku. Już w czasie tej odbudowy na dziedzińcu znalazło miejsce targowisko, obecnie jednak cały kompleks wykorzystywany jest na cele muzealno-kulturalne.

Dodaj swoją odpowiedź