znak krzyża- rytuał stanowiący element liturgi w kościele katolickim i prawosławnym postawa klęcząca- nawiązywała do obrzędów pogańskich, wyraża uwielbienie do Boga, adoracje postawa siedząca- postawa słuchającego ucznia postawa stojąca- wyraz uszanowania dla innej osoby
Znak krzyża – rytuał stanowiący ważny element liturgii w Kościele katolickim i prawosławnym, pojawia się także w katolickich kościołach wschodnich oraz anglikanizmie. Znak ten, rozpoczynający i kończący modlitwę oraz liturgię, stanowi wyznanie, że wierni tych religii oczekują zbawienia tylko od krzyża Chrystusowego.Znakowi często towarzyszy wypowiedzenie słów „W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. (Amen) gromadzenie się w kościele-czyli spotkanie się ludzi wierzących w miejscu świętym POSTAWA STOJĄCA - jest wyrazem uszanowania. Na całym świecie na widok osób "wysoko postawionych" przybiera się postawę stojącą. Podczas liturgii postawa stojąca jest zewnętrznym znakiem głębokiego uszanowania dla Boga, jako najwyższego Pana. Stanowi postawę zasadniczą, oznacza aktywność człowieka w czynnościach liturgicznych i gotowość do czynu w ogóle. Jest wyrazem dziękczynienia i oczekiwania na zmartwychwstanie. POSTAWA SIEDZĄCA - jest postawą słuchającego ucznia, może także oznaczać odpoczynek; ułatwia skupienie potrzebne do przyjmowania i rozważania słowa Bożego. POSTAWA KLĘCZĄCA - jest gestem pokory, wielbieniem Boga; postawa pokutna i błagalna, postawa modlitwy. Należy odróżnić klęczenie od przyklęknięcia. UDERZENIE SIĘ W PIERSI - typowy wyraz usposobienia pokutnego. Ponieważ serce uchodziło, m.in. za źródło i siedlisko grzechu, dlatego bicie się w piersi uważano za widzialny znak poczucia grzeszności, żalu, skruchy i szczerego wyznania grzechów. TRZECH MI BRAKUJE ALE TO JEST DOBRZE
Znak krzyża - rytuał stanowiący ważny element liturgii w Kościele katolickim i prawosławnym, pojawia się także w katolickich kościołach wschodnich oraz anglikanizmie. Znak ten, rozpoczynający i kończący modlitwę oraz liturgię, stanowi wyznanie, że wierni tych religii oczekują zbawienia tylko od krzyża Chrystusowego. Znakowi często towarzyszy wypowiedzenie słów „W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. (Amen). Błogosławieństwo- oznacza życzenie lub powinszowanie z powodu otrzymanych darów, cnót czy jakiejś korzystnej sytuacji. Najbardziej znanymi błogosławieństwami są te ogłoszone przez Jezusa, z których osiem odnotował św. Mateusz (Mt 5,3n), a cztery św. Łukasz (Łk 6,20n). Wiążą się one głównie z proroctwami mesjańskimi. Po błogosławieństwach u św. Łukasza następuje lista czterech gróźb, które nadają wypowiedzi ton bardzo radykalny. Łukasz nie odnosi się tu do cnót czy zachowań, ale do sytuacji. Nieco inne spojrzenie prezentuje Mateusz, który obejmuje Jezusowym błogosławieństwem głównie postawy religijne. Postawa klęcząca- jest to postawa kiedy klękamy np przed Komunią czy po Ewangelii. Uderzanie w pierś- uderzamy w pierś przed Komunią św.
