Pewnego dnia wybrałam się na spacer była potworna zima , która już dawno powinna się skończyć.Nagle zobaczyłem coś bardzo kolorowego na śnieżno białym puchu.Była to pani wiosna cała we łzach. -Co się stało?zapytałam Ona nic nie odpowiadała,więc zapytałam jeszcze raz. -Zła Zima poprzestawiała dni w kalendarzu i niemoge nic zrobić.W tym roku wiosny chyba nie będzie. -nie ma na to żadnej rady -nie... chyba nie...Chociaż jest jedna musiałabym mieć jakąś roślinę, coś co przypominało by wiosnę. -Myślę, że mam pewien pomysł. Przyniosę z domu zeszłoroczną gałązkę,Którą kiedyś wykorzystałam do spektaklu.Zaraz przyjdę. Przyniosłam gałązkę z domu i pani wiosna tylko wzięła do ręki gałązkę jak czarodziejską różdżkę wypowiedziała takie słowa:Abra kadabra wiosna nadeszła i śnieg zaczął się topić i zaczęły zakwitać drzewa.Po czym pani wiosna znikła>Słychać było tylko słowo dziękuję.Jakież było moje zdziwienie gdy okazało się że to był tylko sen.
