Analiza wiersza Zbigniewa Morsztyna - Emblema 24 Proszę o odpowiedź , ponieważ mam to na jutro..

Zbigniew Morsztyn w swym wierszu prezentuje wieczną gonitwę,wobec nieustannie przemijającego czasu.Tytuł dzieła:"Emblema 47" odzwierciedla rodzaj wiersza,który był kunsztowny,oraz charakterystyczny dla poezji barokowej.Ten gatunek,znany już w Renesansie,składał się z alegorycznego rysunku,inskrypcji pod rysunkiem objaśniającej jego treść oraz krótkiego utworu poetyckiego. Owa rycina:"Człowiek poglądając na kompas płacze" zawiera alegoryczne przesłanie,o zagubieniu człowieka.Z kolei napis "A zaż krótkość dni moich nie skończy się prędko" obrazuje udrękę człowieka,jaka towarzyszy mu przy szukaniu odpowiedniej drogi,która powinien kroczyć.Sam wiersz,obfituje w liczne środki artystyczne m.in. liczne epitety np."czas życia","słoneczne koła", matafory:"chorego króla przez cofnione cienie",:kiedy ostatek przędzie się dosnuje".Te środki poetyckiego obrazowania, czynią wiersz tajemniczym,a zarazem ciekawszym.tekas ten.składa sie z 24 wersów,które tworzą układ rymów sąsiadujących,parzystych.Utwór ma charakter nostalgiczny i ponury,bowiem podmiot liryczny desperacko zadaje pytania,na które nie chcę bądź też nie potrafi udzielić odpowiedzi.Są to tzw.pytania retoryczne np."Jakaż nie płakać,jak sie nie frasować?" Poeta nawiązuje w tym dziele do często przywoływanego motywu,jakim jest motyw śmierci czy też przemijania i motyw ten został zaczerpnięty z "Ks.Kohelata",której treść odzwierciedla słynna myśl:"Vanitas Vanitatum",co oznacza marność nad marnościami,wszystko marność i gonienie za wiatrem. Dlatego też,wobec świata,który jest wieczny,człowiek stanowi jedynie krucha istotę,która wkrótce minie,a świat będzie trwał dalej.Zatem jak wykorzystać dany nam czas?.podmiot liryczny swe ukojenie odnajduje w bogu i ojczyźnie.To ku nim skłania swe życie i pragnie zaznaczyć swą obecność w tym wielkim świecie.

Wiersz Miłosza składa się z dwóch strof. Pierszwej sześcio- a drugiej cztero wersowej. w Drugiej strofie pojawiają sie rymy - użyć - służyc, łunie - rozumie.