Charakterysytka środowiska szkolnego "Syzyfowe Prace"

Młodzież polska w „Syzyfowych pracach" Stefana Żeromskiego Stefan Żeromski w „Syzyfowych pracach" przedstawia prawdziwy, bo oparty na osobistych wspomnieniach i własnej obserwacji obraz szkoły i uczącej się w niej młodzieży polskiej w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX wieku. Był to okres wzmożonej rusyfikacji polskich szkół. Wykonawcami tej polityki byli nauczyciele przeważnie rodowici Rosjanie, którzy bacznie obserwowali swych podopiecznych. Młodzież w obliczu wynarodowienia była osamotniona, społeczność , szczególnie ta prowincjonalna, po upadku powstania styczniowego była usposobiona ugodowo wobec zaborcy ze względu na represje. Młodzi ludzie nie mogli więc liczyć na żadne wsparcie społeczeństwa dorosłego. Sami powoli dorastali do polskości, ale działo się to etapami.