Bardzo ważnym i szczególnym dla mnie miejscem jest sad, który znajduje się przy domku mojej babci na wsi. Jest w nim dużo drzew owocowych. Począwszy na jabłoniach, gruszach, śliwach, a skończywszy na czereśniach, czy krzewach z malinami. Podczas wakacji spędzam w nim bardzo dużo czasu. Pomagam dziadkom w zrywaniu owoców i dbaniu o to jakże piękne miejsce. Pośrodku sadu znajduje się również duży stół, przy którym całą rodziną zasiadamy w niedzielne popołudnie. Gdy byłam mała, często biegałam między drzewami, chodziłam po nich i chowałam się za nimi. Zawsze miło spędzałam czas w sadzie. Zostało mi to do tej pory. Uwielbiam się z nim bawić. Mam nadzieję, że kiedyś będę mogła zaprowadzić swoje dzieci do tego sadu oraz, że pokochają go równie mocno, co ja. Ten sad, to cząstka mnie, cząstka mojej rodziny i tak już pozostanie. Zawsze będę o niego dbać.
Chciałabym opisać wyjątkowe dla mnie miejsce. Jest to sad który znajduje się na tyłach mojego domu. Jest on szczególny dlatego, że mogę tam przebywać z moją rodziną. Podczas tygodnia nie ma na to czasu, jednak gdy nadchodzi wekend jest on centrum naszego życia(szczególnie w lecie). Jemy tam posiłki i pracujemy- na jesieni zbieramy jabłka. Sad jest też bardzo lubiany przez dalszą rodzinę i naszych przyjaciół. Wszyscy uwielbiają pić to herbatę i przychodzić po owoce. Niegdyś nie wiedziałam dlaczego. Zrozumiałam to dopiero w jeden ze słonecznych dni. Gdy światło przebija się przez liście drzew wszędzie błyszczą wszelkie odcienie zieleni, która sprawia, że czuje się jakbym była w bajce. Zimą jest tam równie pięknie jak latem. Choć nie ma tego cudownego, zielonego światła, malowniczy krajobraz zastępuje go w dużej części. Śnieg jest uroczo rozłożony na gałęziach drzew i jest tam wyjątkowo cicho więc gdy wybiorę się tam na spacer nie mogę się nacieszyć tym miejscem. W życiu nie zamieniłabym mojego sadu na coś innego. Jest moim prywatnym magicznym miejscem. Ja i moja rodzina uwielbiamy go i dbamy by wszystko było tam piękne jak dotychczas.
