czynniki wpływajace na rozmieszczenie organizmów. (biogeografia)

Czynniki biogenetyczne. Są one efektem procesów ewolucyjnych, w trakcie których następowało i zachodzi nadal tworzenie się nowych gatunków i niższych jednostek systematycznych, których właściwości i wymagania ekologiczne są nierzadko inne niż form wyjściowych. (...) Bywa tak, że powstające nowe jednostki systematyczne wyróżniają się nie tylko nowymi cechami budowy, lecz także nowymi właściwościami życiowymi, które umożliwiają zajmowanie obszarów niedostępnych dla form wyjściowych. Pociąga to za sobą zmiany w występowaniu i rozsiedleniu organizmów należących do różnych taksonów. Wszystkie właściwości taksonu, które kształtują jego wymagania w stosunku do czynników ekologicznych i pozwalają mu na zajmowanie określonego siedliska, nazywamy konstytucją ekologiczną lub ustrojem ekologicznym danego taksonu. Właściwości te, takie jak budowa morfologiczna i anatomiczna, będące przystosowaniami do określonych warunków otoczenia, sposób odżywiania się i inne czynności fizjologiczne oraz biochemiczne, cykle życiowe pasujące do rytmu zmian w środowisku czy biologia rozmnażania - działają zawsze kompleksowo i decydują, czy dana grupa organizmów może występować w określonym środowisku, czy nie. Wymagania w stosunku do siedliska dotyczą głównych czynników ekologicznych, które - działając łącznie - powodują, że organizmy reprezentujące różne taksony mogą charakteryzować się podobną konstytucją ekologiczną oraz wykazywać wiele wspólnych cech i przystosowań. Bytowanie różnych gatunków roślin w tym samym siedlisku powoduje podobne wymagania, właściwości ekologiczne. Takie grupy określa się mianem form życiowych, form morfologiczno-ekologicznych. Forma życiowa to grupa różnych gatunków lub ich stadiów rozwojowych, w widoczny sposób przystosowanych do jednakowych warunków życia, a więc wykazujących wspólne cechy lub wspólną cechę, która umożliwia im życie w danym środowisku lub nadaje wysoką tolerancję w stosunku do jednego z czynników tego środowiska. (...) Uwzględniając tolerancję na czynniki środowiskowe można wyróżnić organizmy eurotypowe - o szerokich granicach tolerancji oraz stenotopowe, które tolerują tylko niewielkie zmiany wartości tych czynników.