Liryczny monolog Gustawa (G): IV czesc dziadów jest wlasciwie wielkim podzielonym na trzy czesci lirycznym monologiem gustawa.Tymi czesciami sa trzy godziny opatrzone tytulami, odmierzone gasnieciem plomykow swiec i podzielonymi pianiem kura.GODZINA MILOSCI: nieszczesliwa milosc jest temetem opowiesci G. w 1 godz. przybył on do domu ksiedza o przedstawia dzieje swojej milosci. opowiada jak poznal swoja ukochana, zakochal sie w niej, niestety ich szczescie nie trwało długo gdyz ukochana wyszla za maz. dla G. byl to ogromny wstrzas. wdaje sie on takze w spor z ksiedzem na temat zwyczaju dziadów.mija 1 godzina i gasnie pierwsza swieca..GODZINA ROZPACZY: G. wspomina sowja matke i dom rodzinny, popada w oblęd i rozpacz z powodu nieszczesliwej milosci. ogromne napiecie powoduje ze przebija sie sztyletem. jest to jednak samobójstwo trupa i nalezy to tylko traktowac jako symbol. mija druga godzina i gasnie druga swieca. GODZINA PRZESTROGI : G. po raz kolejny powraca myslami do ukochanej, zdaje sie godzic z zaistniala sytuacja i ma nadzieje ze kiedys spotkaja sie ich dusze zamienione w anioły.po wybiciu 3 godziny tak jak wczescniej pieje kogut i gasnie ostatnie swieca. Gustawa cechuje: tajemniczosc, romantyczna biografia, egotyzm, wyobcowanie, samotnosc, indywidualizm, marzycielstwo, bunt
