psychologia zbrodniarza po dokonaniu zbrodni na przykładzie Makbeta, Lady Makbet i Raskolnikowa (z cytatami)

Makbet po dokonaniu morderstwa zaczyna uswiadamiac sobie ze poniesie konsekwencje swego czynu bowiem zbrodni w zaden sposob nie zdola usprawiedliwic: "gdybymbyl umarl godnie przed tym wypadkiem, zamknalbym piekny okres zywota", "zamiast uczucia takiej okropnosci lepiej byloby utracic poczucie samego siebie". Mimo przerazenia dokonana zbrodnia Makbet zaczyna snuc plany kolejnych morderstw. Wszedl na droge z ktorej nie ma odwrotu. Makbet zaczyna siac terror, dziwnie usprawiedliwia swoje dzialania, czujac sie zagrozonym przez Banka stwierdza: "toż więc sumienie sobie splugawilem dla rodu Banka, dla jego korzysci zamordowalem zacnego Dunkana, spokojnosc sobie zatrulem jedynie". Musi wiec Banka usunac ze swej drogi by czuc sie swobodnie. Makbet zaczyna zdawac sobie sprawe ze: "krazy w blednym kole" a kolejne jego zbrodnie na nic sie nie zdaja. Lady Makbet takze nie wytrzymuje presji zbrodni. Jej psychika ulega destrukcji, pod wplywem dlugo tlumionych napiec. Makbet choc nie przezywa tak jak zona, to jedkan traci wiare w sens istnienia: "zycie jest tylko przechodnim polcieniem, nedznym aktorem, ktory swoja role przez pare godzin wygrawszy na scenie w nicosc przepada - powiescia idioty, glosna, wrzaskliwa a nic nie znaczaca". Wszystkie wybory ohaterow nieuchronnie prowadza do smierci, najpierw zbrodniczej, potem samobojczej.