Świat moich marzeń jest bardzo wyjątkowy. Nie ma w nim powtórzeń i nie ma tego, czego nie chcę. Czasem chcę uciec w ten świat, uciec na zawsze, tak aby nikt mi już nie przeszkodził. Ale nie mogę, i choć czasami żałuję, to jednak lepiej jest, kiedy nie mogę przenieść się na stałe do krainy wyobraźni. W końcu ile uroku straciłyby moje marzenia, gdybym mogła marzyć bez przerwy, wszędzie i zawsze! Mój świat jest zupełnie inny od innych , w każdej chwili mogę przenieść się tam gdzie chce . Mogę wyczarować sobie każdą porę roku . Kiedy w krainie moich marzeń jestem wesoła , wszystko , nawet rośliny , zwierzęta próbują mi pomóc. Nikt się ze mnie nie śmieje , tylko przeżywa ten ból razem ze mną . Kiedy zaś jestem wesoła i szczęśliwa to wszystko rozwija się szybciej . Natomiast kiedy jestem zła , nigdy nie marzę .. Często zastanawiam się co było by gdyby .... I czy jeżeli stworzyłabym własną krainę , czy moje życie miało by jeszcze jakiś sens ? Zawsze marzyłam , że mogę stworzyć sobie taki świat , w którym mogę narysować wszystko co mi się podoba . Szkoda tylko, że nigdy nie potrafię wyłapać tego momentu, kiedy odchodzę w krainę wyobraźni... Bardzo chciałabym wiedzieć, jak to jest: czy zapadam się na chwilę w ciemność, a potem wkraczam w świetlistą kulę, czy może zamykając oczy coś mnie wciąga w wybrane miejsce... Nie wiem. Ale to chyba nawet lepiej, bo wydaje mi się, że taka podróż jest bardzo przyjemna, a ja wolę skupić się na marzeniach.Wiem tylko, że chętnie przenoszę się do krainy marzeń w każdej wolnej chwili. Wiem jeszcze jedno: marzenie jest bardzo przyjemne! To jest lek na depresję, chandrę i dołki psychiczne. Każdy może spróbować! Licze na Naj !
