WIERSZ PT. CO MÓWI ZEGAR Na nic figle, na nic psoty Od samego rana! Dalej, żwawo do roboty, Laleczko kochana! Słyszysz, jak to zegar stary Gderze na kominku? Wiesz, co mówi?... Kto próżnuje, Ten niewart spoczynku! Słuchaj tylko, jak to gada: — Tik-tak! - Tik-tak — dzieci! Nie marnujcie żadnej chwilki, Póki wiosna świeci! Kto chce słodkie jeść jagody, Niech grządkę opiele! Pójdź, przyniesieni kwiatkom wody. Wyrwiemy złe ziele! Niechaj pracę naszą czuje Ta ziemia kochana! Wstyd, gdy na wsi kto próżnuje, Dana, moja dana!
Jak szła Wisła do morza A ta śliczna Wisła Na Śląsku wytrysła, Przeleciała kawał świata, Nim tu do nas przyszła. Przeleciała Śląsko, Przeleciała Kraków. Czerpało z niej magiereczką Nie mało junaków! Przeleciała Kraków, Poszła pod Warszawę, Rozśpiewała swoim szumem Każde serce prawie Spod Warszawy poszła Pod wysokie Płocko, Zaświeciła stu gwiazdami Świętojańską nocką! A zasię spod Płocka Pod ten Toruń stary Złotym żytem i pszenicą Podniosła galary. Spod Torunia zasię Do Gdańska leciała Otwartymi ramionami Gdańsko powitała. I wzięła w ramiona Wielu ziem przestworza, Zaszumiała pieśnią życia, Skoczyła do morza!
