Ze słownika frazeologicznego wypisz związki frazeologiczne z wyrazem ,,śmiech", wyjaśnij je i ułóż z nimi zdania

śmiać się jak głupi do sera- śmiać się głupio, bez powodu Śmiejesz się jak głupi do sera, nie wiadomo z czego. śmiać się (komuś) w twarz [nos]- otwarcie kpić z kogoś, wyraźnie lekceważyć kogoś Najpierw robi coś złego a potem śmieje się wszystkim w twarz. śmiać się przez łzy- śmiać się, udawać wesołego, będąc w rzeczywistości smutnym Ludziom zawsze wiatr w oczy więc trzeba śmiać się przez łzy. śmiać się [zaśmiewać się] do łez [rozpuku]- śmiać się mocno Wspominając dawne czasy można śmiać się do łez

śmiech homeryczny - gwałtowny, niepohamowany śmiech. śmiech na sali - śmieć się o zjawisku, które jest tak kompromitujące, że aż śmieszne śmiać się jak głupi do serca - śmiać się z czegoś, czego się nie rozumie Z d a n i a : Przy opowiadaniu kawału miałem śmiechem homerycznym. Wczoraj był śmiech na sali. Mój kolega śmiał się jak głupi do serca i było mi go zal. pozdrawiamm . ; dd

śmiech (Langenscheidt) ○ beczka śmiechu ktoś pęka ze śmiechu [ ktoś pęknie ze śmiechu] (pot.) `ktoś śmieje się bardzo gwałtownie, niepohamowanie` ○ Na występie kabaretu "Potem" pękaliśmy ze śmiechu. ○ Bardzo często komizm rozkręca się do niewyobrażalnych granic, śmieszą jednak również rzeczy zupełnie zwyczajne. Głupia mina czy śmieszna odzywka, a już wszyscy pękają ze śmiechu. (RzP 32/98, M. Wysocka) ○ Doszło do mnie i ja powiedziałam, że będę studiować. Nauczycielka mało nie pękła ze śmiechu. Aż czkawki dostała. (RzP 289/99, B. Sobocińska) śmiech homeryczny [śmiech homerycki] (książk.) `bardzo głośny, gwałtowny śmiech` ○ Na widok mężczyzny przebranego za kobietę wybuchnął homerycznym śmiechem. ○ Właśnie jeden z takich, blady i wychudły mężczyzna, w mundurze uczniowskim, opowiadał naprędce sprośną anegdotkę kółku zgromadzonych przy jego ławie, co chwila wybuchającemu homerycznym śmiechem. (S. Żeromski: Syzyfowe) ○ ,,Moja kuzynka Gabriela (...). Medalistka ze spartakiady. Zabójczo rąbie w kosza". O, nieba, cóż za rekomendacja. Gabrysia miała wrażenie, że albo zaraz ryknie homeryckim śmiechem, albo da kuzynce takiego łupnia w kark, że idiotka do śmierci popamięta. Doprawdy, po takim wstępie wcielanie się w Romantycznego Motyla było przedsięwzięciem skazanym na żałosne fiasko. (M. Musierowicz: Kwiat) info. Bohaterowie "Iliady" i "Odysei" (bogowie i zalotnicy Penelopy) śmieją się gwałtownie. Sam Homer mówi o "nieugaszonym śmiechu". Było to o tyle nietypowe, że wielu pisarzy starożytnych (m.in. Platon) uważało śmiech za niegodny dostojnych osób. ○ ktoś zrywa boki ze śmiechu