Idę podwórkiem i nagle zobaczyłam Olę! Nie widziałam jej od wieków. Podbiegłam do niej i rzuciłam się jej na szyję. Moja koleżanka była równie zaskoczona moim widokiem. Zapytałam Olę, co tutaj robi, a ona zaczęła opowiadać. Okazało się że szuka weterynarza, bo jej kotek skaleczył się w łapkę. Powiedziałam jej,że mój tata jest weterynarzem i może pomóc jej zwierzęciu. Moja koleżanka była mi bardzo wdzieczna. Szybko pobiegła do swojego domu, który znajdował się tylko kilkadziesiąt metrów dalej, ponieważ Ola przeprowadziła się i teraz jesteśmy sąsiadkami. Kiedy wróciła z Ciapkiem, zawołałam tatę i poprosiłam go,żeby obejrzał kotka. Mój tata to dobry lekarz i od razu sie zgodził. Zabrał Ciapka do swojego gabinetu i pomógł mu. Powiedział,że za kilka dni łapka kota będzie już zdrowa, oraz że będzie mógł normalnie chodzić. Ola była bardzo szczęśliwa, bo martwiła się ze dla Ciapka stanie się coś złego. Po wszystkim, poszłam z Olą na długi spacer, wcześniej odnosząc kotka do domu Oli. Na spacerze opowiadałyśmy sobie, co robiłyśmy przez te wszystkie lata, kiedy się nie widziałyśmy. Okazało się że u mojej koleżanki wiele się zmieniło. Cieszyłyśmy się, że teraz będziemy sąsiadkami, oraz że z Ciapkiem wszystko w porządku. Ola została moją najlepszą przyjaciółką, a Ciapek ma już zdrową łapkę. Ola i ja przeżywamy zabawne, młodzieńcze przygody. Mam nadzieję że będziemy się już zawsze przyjaźnić. Wszystko jest na dobrej drodze. Pozdrawiam
