Opisz znaczenie i zastosowanie fluorowców: a) fluor b) chlor c) brom d) jod

Fluor W średniowieczu stosowano przy wytopie metali topnik obniżający ich temperaturę topnienia. Był to fluoryt zawierający fluorek wapnia CaF2. Przez długi okres podejmowano nieudane próby wydzielenia wolnego fluoru. Dokonał tego dopiero w 1886 roku francuski chemik Henri Moissan wydzielając ten pierwiastek w stanie wolnym przez elektrolizę ciekłego fluorowodoru z dodatkiem fluorku potasowego. Nazwa pierwiastka pochodzi od łacińskiego fluere - płynąć. Fluor jest gazem o słabym żółtozielonym zabarwieniu i ostrym zapachu. Jego atom ma największe zdolności do przechodzenia w jon fluorkowy F-. Fluor nie występuje w stanie wolnym, ale jego udział w budowie skorupy ziemskiej jest znaczny (0,072%). Fluor jest bardzo aktywny chemicznie. Nie tworzy związków tylko z tlenem i lżejszymi helowcami. Reakcje z pozostałymi pierwiastkami przebiegają bardzo gwałtownie nawet w niskich temperaturach. Łączy się on z wodorem wybuchowo tworząc fluorowodór HF. Fluor ma zdolność łączenia się z wodorem zawartym w związkach, rozkładając chlorowodór, bromowodór, amoniak i wodę. Na miedź, ołów i metale szlachetne fluor działa powoli ponieważ tworzy się na ich powierzchni pasywna warstewka fluorku, która chroni je od reakcji z fluorem. Ze wszystkimi niemetalami, oprócz diamentu i grafitu fluor tworzy fluorki. Suchy fluor nie działa na szkło. W obecności śladów wilgoci reaguje gwałtownie ze szkłem tworząc tetrafluorek krzemu SiF4 - dlatego wykorzystywany jest do trawienia szkła. Wolny fluor otrzymuje się wyłącznie na drodze elektrolizy ciekłego fluorowodoru zawierającego 20% fluorku potasu w temperaturze 240 K lub stopu HF i KF w temperaturze 373 K - w tem sposób otrzymywany jest na skale przemysłową. Chlor · Nazwa pierwiastka pochodzi od greckiego chloros - zielonożółty · Chlor otrzymał Karl Wilhelm Scheele w 1774 r., jako pierwiastek zidentyfikował go sir Humphry Davy w 1810 r. · Zielonożółty, drażniący gaz Chlor to gaz, którego zapach zna każdy, kto używa chlorku bielącego lub korzysta z basenu kapięlowego. W więszkym stężeniu chlor działa na człowieka zabójczo. Był stosowany jako gaz bojowy podczas I wojny światowej. Obecnie chlor jest stosowany jako środek bielący i bakteriobójczy, znajduje również zastosowanie w produkcji wielu związków i tworzyw sztucznych. Niewiele pierwiastków wiąże się z metalami równie łatwo jak chlor. Chlor należy do flurowców. Jako fluorowiec, chlor jest bardzo reaktywny i tworzy z prawie wszystkimi metalami związki na stopniu utlenienia -I. Podobnie jak inne fluorowce, wolny chlor tworzy dwuatomową cząsteczkę Cl2. Chlor jest niemetalem, stanowiącym w temperaturze pokojowej zielonożółty, silnie korodujący gaz. W laboratorium można otrzymać niewielkie ilości chloru przez utlenienie jonów Cl- w roztworze kwaśnym. Najprostsza metoda polega na zmieszaniu kwasu solnego (HCl) z dwutlenkiem manganu (MnO2). Brom Z greckiego bromum - cuchnący. Pierwiastek chemiczny o charakterystycznym ostrym zapachu. Należy do grupy fluorowców; czerwonobrunatna, lotna ciecz; miesza się z wodą i rozpuszczalnikami organicznymi; niemetal; bardzo aktywny chemicznie, reaguje bezpośrednio z większością metali i niektórymi niemetalami oraz organicznymi związkami zawierającymi wiązania nienasycone. Występuje w stanie związanym w wodzie morskiej, w skorupie ziemskiej (jako bromokarnalit i bromosylwinit w pokładach soli kamiennej i potasowej) oraz w organizmach roślinnych, zwierzęcych (zwłaszcza morskich). Stosowany w produkcji barwników, leków, środków dezynfekcyjnych. Szeroko są stosowane sole kwasu bromowodorowego - bromki. Brom działa trująco i parząco -- wchodzi w skład niektórych bojowych środków trujących. Roztwór wodny bromu, np. woda bromowa, jest używany w laboratoriach chemicznych jako utleniacz (zamiast czystego bromu). Brom odkrył w 1826 Antoine Jerome Balard. Brom jest bardzo aktywny chemicznie. Nie tworzy związków tylko z tlenem i helowcami. Reakcje z pozostałymi pierwiastkami często przebiegają gwałtownie (z potasem, arsenem, fosforem i siarką). Szczególnie łatwo brom reaguje ze sproszkowanymi metalami. Po zainicjalizowaniu reakcji łączy się on z wodorem tworząc bromowodór HBr. Brom ma silne właściwości utleniające (mniejsze niż chlor), utlenia jodki do wolnego jodu. Brom na skalę przemysłową otrzymuje się z wody morskiej. Poddaje się ją działaniu chloru, który utlenia bromki do wolnego bromu. Tak otrzymany brom wydmuchuje się strumieniami powietrza i zagęszcza przez pochłonięcie w roztworze węglanu sodu. Po zakwaszeniu tego roztworu znowu wydziela się brom, który usuwa się przez destylację. Wolny brom można też otrzymać przez elektrolizę roztworu bromku magnezu. Wtedy brom wydziela się na anodzie. Brom nie jest często występującym pierwiastkiem w przyrodzie i nie występuje w stanie wolnym. Występuje głównie w postaci bromków: bromku sodu NaBr i potasu KBr. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 53 miejsce (procenty wagowe).

fluor jest pierwiastkiem chemicznym,jest niemetalem.w stanie wolnym wystepuje w postaci dwuatomowej. zastosowanie:uzywa sie go do wzbogacanie uranu , uzywa sie go do produkcji polprzewodnikow chlor-pierwiastek chemiczny,jest niemetalem zastosowanie:uzywamy go do uzdatniania wody,byl stosowany jako gaz bojowy brom-pierwistek chemiczny,jest niemetalem,ciemnobrunatna ciecz o ostrym zapachu zastosowanie:stosujemy go w wielu reakcjach chemicznych jod-pierwistech chemiczny,niemetal,wystepuje jako izotop w natucze zastosowanie:produkcja barwnikow,fotografia,medycyna