Przyczyny i skutki wybuchu wojen ze Szwecją, Rosją, Turcją oraz powstanie Chmielnickiego w XVII wieku (w punktach)

Wojny polsko-szwedzkie rozpoczęły się już w 1600 roku, gdy Zygmunt III Waza (król Polski) został odsunięty od tronu szwedzkiego. Dało to początek zmaganiom między tymi dwoma państwami. Przyczyn tych wojen należy szukać w sporach dynastycznych, związanych z pretensjami króla Zygmunta III Wazy do tronu szwedzkiego; Włączeniu Estonii do Polski, zgodnie z obietnicą zawartą w pactach conventach; Walce o panowanie nad Bałtykiem. Wojny te dzielimy na trzy etapy. W pierwszym etapie trwającym od 1600-1611 roku Karol IX Sudermański uderzył na Inflanty; zdobycie Rygi groziło opanowaniem przez Szwecje całych Inflant. Polski hetman Jan Karol Chodkiewicz pod Kircholmem (27.09.1605r.) odniósł zwycięstwo nad Szwedami.. Zwycięstwo, choć efektowne i rozstrzygające kampanię 1605 roku, nie przyniosło zwycięstwa strategicznego – zaangażowanie na kilku frontach sił Rzeczypospolitej dało Szwecji szansę odbudować siły i zdobyć Inflanty, a następca Karola IX – Gustaw II Adolf na stałe anektował Inflanty do swojego królestwa oraz zaatakował inne ziemie Rzeczypospolitej.