Poproszę o dialog na wybrany temat na konkurs "Wywiad z Syrenką" ale ładnie i długo

Kumpel: Dzień dobry, syrenko! Niedługo mam wziąć udział w szkolnym przedstawieniu o Tobie i chciałam się dowiedzieć czegoś o Tobie. Syrenka: Dzień dobry. Z chęcią odpowiem na Twoje pytania. Kumpel: Skąd wzięłaś się w okolicy Warszawy? Syrenka: Razem z siostrą pływałyśmy w wodach Oceanu Atlantyckiego. Pewnego dnia opuściłyśmy rodzinne strony i przypłynęłyśmy do Morza Bałtyckiego. Ja popłynęłam dalej niż siostra – wpłynęłam do portu w Gdańsku, a potem Wisłą dopłynęłam w okolice Warszawy. Kumpel: A co się z nią stało z Twoją siostrą? Syrenka: Spodobało jej się w innym porcie – w okolicach duńskiego miasta Kopenhaga, gdzie do dziś odwiedzają ją turyści. Kumpel: Tak jak Ciebie tutaj? Syrenka: Tak, choć jeszcze kilka lat temu nie było tu mojego pomnika. Moją większą sylwetkę można podziwiać nad Wisłą. Ale tutaj przychodzi więcej osób, więc jest mi miło, że mogę się tu z nimi popluskać. Kumpel: Szkoda tylko, że nie śpiewasz turystom… Syrenka: Zauważ, Majko, że tu bardzo dużo ludzi śpiewa lub gra na różnych instrumentach. Nie chcę im przeszkadzać, bo mam bardzo donośny głos. Kumpel: A czy to prawda, że Twój śpiew może zabić? Syrenka: To moje kuzynki daleko stąd tak czarowały śpiewem marynarzy, że ci tracili głowy i rozbijali statki o skały. Kumpel: A w Tobie nikt się nie zakochał? Syrenka (śmiejąc się): Wielu rybaków zachwycało się moim śpiewem, ale wśród nich był jeden szczególny chłopak, który uwolnił mnie z niewoli od podstępnego kupca. Pomogli mu w tym inni mieszkańcy Warszawy. Kumpel: To dlatego zostałaś tutaj? Syrenka: Tak, zostałam tu, żeby bronić Twojego miasta. Kumpel: Wyglądasz trochę groźnie z tym mieczem i tarczą w dłoni, ale jesteś bardzo miła, więc zdradzę Ci na pożegnanie pewien sekret: taka uzbrojona chyba podobasz się chłopakom. Syrenka (z uśmiechem): Dziękuję Ci za komplement i miłą rozmowę, Majko. Może spotkamy się kiedyś na pływalni? Kumpel: Z ogromną chęcią. Do zobaczenia!