Samotnośc jest uniwersalnym, wiecznie żywym tematem, chętnie podejmowanym przez twórców różnych okresów w literaturze. Jest bowiem bliska każdemu człowiekowi, jest ponadczasowym, nieprzemijającym elementem jesgo życia. Łączy się nierozelwalnie z psiką człowieka, jego odczuwaniem, osobowością, przemysleniami, wpływa na jego życie oraz kształtuje poglądy na świat. Wybór pustelniczego trybu życia jest często konsekwencją bolesnych przeżyc, braku zrozumienia, doznanego zawodu czy poczucia krzywdy. Człowiek wycofuje się z życia, a samotnośc , jak sądzi, jest dla niego najlepszym schronieniem. Nikt nie może go skrzywdzic, zadac mu bólu. Szybko jednak przekonuje się że samotnośc sama w sobie nie przynosi ukojenia. Poczucie samotności może docztyczyc wszystkich, bez względu na pochodzenie czy pozycję społeczną. Człowiek potrzebuje kontaktu z innymi ludzmi, jest istotą społeczną, realizuje się wobec nich, samotnośc nie jest zatem najlepszym sposobem na życie. Obecnie coraz więcej spotykamy ludzi samotnych. Samotnośc to nie tylko konsekwencja wyboru człowieka ale również dramatycznego splotu wydarzeń.
napisz interpretacje cytatu: "wśród ludzi jest się także samotnym".
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź