analiza i interpretacja wiersza "Harmonia" Leopolda Staffa

Staff Leopold Harmonia Miałem wielkie pogody i chmurne niewczasy, Krok mój, zdobywczy niegdyś, zmienia się w obrończy, Nie wróżą mi zwycięśtwa me z czasem zaapasy, Zostaje prosta prawda, że wszystko się kończy. Lecz chociaż zgasło lato i jesień wnet minie, Zmierzch mi się nie uśmiecha w rozdźwięku udręce, W sobie zestrajam sprzeczny ten świat, Apollinie, Boś chyba po to dał mi lutnię w ręce. Wg. mnie ewidentnie w tym wierszu widać, że Leopold Staff zdawał sobie sprawę, że śmierć niedługo nadejdzie, że czegoś się boi. Pisze, o umykającym czasie i daje ludziom znak, żeby cieszyli się tym, co maja, albowiem w każdej chwili może to zniknąć ;]