Jakie były zwyczaje publiczności teatralnej w drugiej połowie XIX w. Jakie potrzeby zaspokajały wizyty w teatrze

W socjologicznie i politycznie uwarunkowanym procesie emancypacji Żydów, dokonującym się na przełomie XIX i XX wieku, a mającym swoje źródło w oświeceniowej Haskali, ważna rola przypada teatrowi. Pomijając tu teatr jako wykładnię społecznego awansu Żydów, manifestowaną “bywaniem w teatrze”, należy zwrócić uwagę na inny aspekt tego zjawiska. Teatr stał się bowiem dziedziną emancypacji nie tylko w sensie socjologicznym, lecz także emancypacji od rodzimej postawy kulturowej, której sztuka teatru była obca. Wobec istniejącego w kulturze żydowskiej zakazu ikonicznego przedstawiania osób, pojawienie się teatru należy traktować jako wzniesienie się ponad istniejące zakazy, wyzwolenie od obowiązujących norm. Niemal modelowym przykładem emancypacji Żydów, zarówno w sensie socjologicznym, jak i kulturowym, jest rozwój teatru żydowskiego w Łodzi. To jest z internetu więc nie wiem czy będzie dobrze